Ο υποφαινόμενος βγήκε δημόσια και κατήγγειλε την εκδίωξη της διευθύντριας αναισθησιολογίας. Την στάση της διοίκησης, αλλά και την στάση του τότε Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας. Τα όσα έλεγε στους διαδρόμους του χειρουργείου.
Για την απαίτηση να μπαίνουν πχ καισαρικές γιατί περιμένει η οικογένεια, αλλά όχι ένα ατύχημα ενός νέου. Θλιβερές καταστάσεις.
Τόλμησα να μιλήσω και για μαγαζάκια στο ΔΣ, αλλά η σιωπή του κ. Μανουσάκη ήταν εκκωφαντική.
Και ναι ψήφισα τις θέσεις, γιατί δεν μπορεί να συμπεριφέρονται κάποιοι σε εργαζόμενους με τον τρόπο που κατήγγειλα και εμείς να τους κρατούμε ομήρους.
Ξέρει πολύ καλά ο κ. Μανουσάκης τα ταξίματα, τα καλοπιάσματα, τις υποσχέσεις για θέσεις, για να τους δελεάσουν και να έρθουν στο νοσοκομείο. Γιατί δεν βγήκε να τα πει;
Και η ευθύνη είναι δική μου; Δεν ντρέπεται;
Αν ψάχνει ευθύνες, να κοιτάξει τον καθρέπτη. Που έχει κατσικωθεί σε ένα ευαίσθητο τμήμα, παρότι προβλήματα υγείας δεν του επιτρέπουν ασκεί με ασφάλεια τα καθήκοντα του. Που φοβούνται να τον μετακινήσουν. Δεν έχει αξιοπρέπεια; Επαγγελματισμό; Συνείδηση; Εκμεταλλεύεται την ιδιότητα του για να μένει στο απυρόβλητο, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που βάζει τους ασθενείς.
Αλλά ποιος να τον ακουμπήσει; Η Διευθύντρια της νοσηλευτικής που τον παίρνει τηλέφωνο όταν εργαζόμενοι δεν εκτελούν εντολές, που ο ίδιος ουσιαστικά δίνει; Τραγική κατάσταση!
Ή μήπως η διοικήτρια που μπουκάρει στο γραφείο της ότι ώρα θέλει και τον τρέμει; Ούτε τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας φαίνεται δεν τολμά να καλεί στο γραφείο της, για να αποφύγει την μήνιν του!
Εφτασε στο σημείο ο κ. Μανουσάκης να κατηγορεί και να καταγγέλλει σε ΓΣ, τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας, έναν γιατρό υπόδειγμα ανιδιοτέλειας, γιατί δεν υποκύπτει στα καπρίτσια του, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στους υπόλοιπους...
Αλλά για ένα σκάνδαλο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ζημιά για το νοσοκομείο, δεν βρήκε μια λέξη να πει.
Το μόνο που ενδιαφέρει τον κ. Μανουσάκη, είναι το κουκούλωμα υποθέσεων που τον αφορούν και ο σκιώδης έλεγχος του νοσοκομείου.
Σχολιάζω για τους πολίτες, που ταλαιπωρούνται, την ώρα που κατά τα άλλα λαλίστατος κ. Μανουσάκης, έχει κάνει συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι με τον βουλευτή, για το κουκούλωμα της ΕΔΕ του. Αυτής που είχε παραδεχτεί ο ίδιος την ευθύνη του.
Οχι κ. Μανουσάκη. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν είναι όλα πολιτική και συνδικαλισμός. Πάνω απ όλα είναι το κοινό καλό και η συνείδηση.
Εσείς επιλέξατε την εξουσία. Φτάσατε στο σημείο να πάρετε διαζύγιο για μια καρέκλα. Να διαλύσετε την οικογένεια σας. Ποια μεγαλύτερη απόδειξη για το πάθος και το ήθος σας;
Και θα τολμήσετε να μιλήσετε για έναν εθελοντή; Που προτίμησε την σύγκρουση παρά τον συμβιβασμό για μια καρέκλα;
Που τόλμησε να βγει δημόσια να εκφράσει την άποψη του, πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια;
κ. Μανουσάκη, έχετε καταντήσει συνδικαλιστικό απολειφάδι. Ενας ευνοημένος της εξουσίας, που το παίζει επαναστάτης. Με απεριόριστη τοξικότητα, χειριστικός, εκδικητικός. Αλλά όχι σε μένα αυτά. Στην γωνιά σου.
Σε ότι με αφορά, το έχω ξαναπεί, ήταν μια λύτρωση η διακοπή της συμμετοχής μου στο ΔΣ. Αλλωστε, ποτέ για μένα δεν ήταν αυτοσκοπός καμιά καρέκλα. Και προφανώς δεν είμαι στέλεχος, όπως επιμένει να με χαρακτηρίζει το "πασοκάκι". Απλος ψηφοφόρος, εδώ και πάνω από 15 χρόνια.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω και μπορώ να κάνω και πριν δεν είχα τον χρόνο.
Ομως, δεν μπορώ να σιωπώ για όσα γίνονται στο νοσοκομείο. Δεν θα τους κάνω αυτή την χάρη. Οσο κάποιοι θα λέτε ψέματα, θα λέω αλήθειες.
ΥΓ: Η ιστοσελίδα μου (mirabelo.gr) είναι επώνυμη. Δεν είναι σημερινή, αλλά έχει παρελθόν κάπου 20 ετών. Οσο και αν ενοχλεί, θα συνεχίσει να αναδεικνύει ζητήματα.
Τόλμησα να μιλήσω και για μαγαζάκια στο ΔΣ, αλλά η σιωπή του κ. Μανουσάκη ήταν εκκωφαντική.
Και ναι ψήφισα τις θέσεις, γιατί δεν μπορεί να συμπεριφέρονται κάποιοι σε εργαζόμενους με τον τρόπο που κατήγγειλα και εμείς να τους κρατούμε ομήρους.
Ξέρει πολύ καλά ο κ. Μανουσάκης τα ταξίματα, τα καλοπιάσματα, τις υποσχέσεις για θέσεις, για να τους δελεάσουν και να έρθουν στο νοσοκομείο. Γιατί δεν βγήκε να τα πει;
Και η ευθύνη είναι δική μου; Δεν ντρέπεται;
Αν ψάχνει ευθύνες, να κοιτάξει τον καθρέπτη. Που έχει κατσικωθεί σε ένα ευαίσθητο τμήμα, παρότι προβλήματα υγείας δεν του επιτρέπουν ασκεί με ασφάλεια τα καθήκοντα του. Που φοβούνται να τον μετακινήσουν. Δεν έχει αξιοπρέπεια; Επαγγελματισμό; Συνείδηση; Εκμεταλλεύεται την ιδιότητα του για να μένει στο απυρόβλητο, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που βάζει τους ασθενείς.
Αλλά ποιος να τον ακουμπήσει; Η Διευθύντρια της νοσηλευτικής που τον παίρνει τηλέφωνο όταν εργαζόμενοι δεν εκτελούν εντολές, που ο ίδιος ουσιαστικά δίνει; Τραγική κατάσταση!
Ή μήπως η διοικήτρια που μπουκάρει στο γραφείο της ότι ώρα θέλει και τον τρέμει; Ούτε τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας φαίνεται δεν τολμά να καλεί στο γραφείο της, για να αποφύγει την μήνιν του!
Εφτασε στο σημείο ο κ. Μανουσάκης να κατηγορεί και να καταγγέλλει σε ΓΣ, τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας, έναν γιατρό υπόδειγμα ανιδιοτέλειας, γιατί δεν υποκύπτει στα καπρίτσια του, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στους υπόλοιπους...
Αλλά για ένα σκάνδαλο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ζημιά για το νοσοκομείο, δεν βρήκε μια λέξη να πει.
Το μόνο που ενδιαφέρει τον κ. Μανουσάκη, είναι το κουκούλωμα υποθέσεων που τον αφορούν και ο σκιώδης έλεγχος του νοσοκομείου.
Σχολιάζω για τους πολίτες, που ταλαιπωρούνται, την ώρα που κατά τα άλλα λαλίστατος κ. Μανουσάκης, έχει κάνει συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι με τον βουλευτή, για το κουκούλωμα της ΕΔΕ του. Αυτής που είχε παραδεχτεί ο ίδιος την ευθύνη του.
Οχι κ. Μανουσάκη. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν είναι όλα πολιτική και συνδικαλισμός. Πάνω απ όλα είναι το κοινό καλό και η συνείδηση.
Εσείς επιλέξατε την εξουσία. Φτάσατε στο σημείο να πάρετε διαζύγιο για μια καρέκλα. Να διαλύσετε την οικογένεια σας. Ποια μεγαλύτερη απόδειξη για το πάθος και το ήθος σας;
Και θα τολμήσετε να μιλήσετε για έναν εθελοντή; Που προτίμησε την σύγκρουση παρά τον συμβιβασμό για μια καρέκλα;
κ. Μανουσάκη, έχετε καταντήσει συνδικαλιστικό απολειφάδι. Ενας ευνοημένος της εξουσίας, που το παίζει επαναστάτης. Με απεριόριστη τοξικότητα, χειριστικός, εκδικητικός. Αλλά όχι σε μένα αυτά. Στην γωνιά σου.
Σε ότι με αφορά, το έχω ξαναπεί, ήταν μια λύτρωση η διακοπή της συμμετοχής μου στο ΔΣ. Αλλωστε, ποτέ για μένα δεν ήταν αυτοσκοπός καμιά καρέκλα. Και προφανώς δεν είμαι στέλεχος, όπως επιμένει να με χαρακτηρίζει το "πασοκάκι". Απλος ψηφοφόρος, εδώ και πάνω από 15 χρόνια.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω και μπορώ να κάνω και πριν δεν είχα τον χρόνο.
Ομως, δεν μπορώ να σιωπώ για όσα γίνονται στο νοσοκομείο. Δεν θα τους κάνω αυτή την χάρη. Οσο κάποιοι θα λέτε ψέματα, θα λέω αλήθειες.
ΥΓ: Η ιστοσελίδα μου (mirabelo.gr) είναι επώνυμη. Δεν είναι σημερινή, αλλά έχει παρελθόν κάπου 20 ετών. Οσο και αν ενοχλεί, θα συνεχίσει να αναδεικνύει ζητήματα.
Βασιλάκης Μιχάλης
Προσθήκη 22:23. Απειλεί ότι θα κινηθεί νομικά. Στο χωριό μου μου λένε, "τον κ...ο του να φοβερίζει"!
Ολα όσα έχω γράψει είναι απολύτως αληθή. Οπότε, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
Αντιμετωπίζω το ξέσπασμα και τον πανικό του με ηρεμία και ψυχραιμία. Αντιλαμβάνομαι ότι οι αλήθειες ενοχλούν.