Τρίτη 19 Αυγούστου 2025

Ευθύνη, διαφάνεια και σεβασμός στον ασθενή, ενάντια σε προσωπικές επιλογές και ρουσφέτια

 ​​Ο κ. Μανουσάκης, μου έκανε την τιμή, παρότι με έχει μπλοκάρει (γενικό χούι της παρέας του), να ασχοληθεί με το πρόσωπο μου.

Δεν θα ασχοληθώ με την φλυαρία του, αλλά με την ουσία.
Είμαι γνώστης παρεμβάσεων και πιέσεων για συγκάλυψη του θέματος της ΕΔΕ που τον αφορούσε.
Είναι πολύ θλιβερό, ένα γεγονός για το οποίο ανέλαβε την ευθύνη παρουσία του διοικητή και τρίτων, να πιέζει μετά να το συγκαλύψει.
Θυμάμαι ένα άλλο γεγονός. Η παιδιατρική κλινική για χρόνια είχε πρόβλημα τον χειμώνα. Εβαζαν κουβάδες.
Βρέθηκε χορηγός, του πήραμε τα υλικά για να προχωρήσει στην μόνωση. Εγώ ανέλαβα να ξηλώσω την παλιά, όσο μπορούσα. Μεσημέρι, με πολλή ζέση, στην ταράτσα της παιδιατρικής, για να βγαίνει εύκολα. Κάτι η μυρωδιά της πίσσας, κάτι η ζέστη, χρειάστηκε 2-3 φορές να κατέβω λόγω δυσφορίας. Τελείωσα όμως αυτό που ξεκίνησα.
Προφανώς δεν επεδίωξα εύσημα, ούτε ποτέ πρόβαλα την εθελοντική μου εργασία. Ομως δεν περίμενα ποτέ τον απαξιωτικό σχολιασμό του κ. Μανουσάκη: "Δεν το κάνετε για το νοσοκομείο, το κάνετε για τη Νέα Δημοκρατία"! Τόσο ακραίος, τόσο ανόητος, τόσο εμπαθής.
Σε συνάντηση με τον Σύλλογο Φίλων του Νοσοκομείου, δημιούργησε επεισόδιο, με ουρλιαχτά. Αρχικά εναντίον του ασκούντος χρέη Διοικητή και αργότερα εναντίον μου. Μετά, αποχώρησε.
Είναι χειριστικός και εξουσιομανής. Θέλει να έχει τον έλεγχο στα πάντα.
Δεν αντιλαμβάνεται ότι κάποια πράγματα είναι πάνω από κόμματα. Πως ένα διαλυμένο νοσοκομείο, με την όποια κυβέρνηση, δεν θα μπορεί να υπηρετήσει τον ασθενή. Του όποιου κόμματος. Υπήρξα ξεκάθαρος στην στάση μου ως μέλος του ΔΣ.
Εγιναν και άλλα, πολλά, που δεν είναι της παρούσης, παρά τις προκλήσεις που έχω δεχθεί. Επιθέσεις, ψέματα, συκοφαντίες, όταν η αλήθεια διαφωνούσε με την λογική του.
Μένω στην ουσία. Από εκεί και μετά, κρίση έχει και ο κόσμος. Οσοι γνωρίζουν, καταλαβαίνουν καλά τι έχει συμβεί.
Προσωπικά δεν χάιδεψα αυτιά, αλλά και ούτε πολέμησα σωστές επιλογές. Ανοιχτά, δημόσια, χωρίς φόβο και πάθος, συγκρούστηκα όποτε ήταν αναγκαίο. Με καθαρή συνείδηση λειτούργησα, με καθαρή συνείδηση έφυγα.
Να το κοιτάξει ο ίδιος όμως. Που δημόσια σιωπά για επιλογές, αλλά παρασκηνιακά δηλώνει ότι διαφωνεί. Διπρόσωπος...
Το θλιβερό δεν είναι η δημόσια φλυαρία ή οι συκοφαντίες του κ. Μανουσάκη. Το θλιβερό είναι η επιμονή σε πρακτικές παρασκηνίου, οι πιέσεις για συγκάλυψη. Αυτή η στάση δεν είναι απλώς ανεύθυνη, είναι επικίνδυνη για το ίδιο το νοσοκομείο και τους ανθρώπους που υπηρετεί. Η κοινωνία, οι εργαζόμενοι δεν ξεγελιούνται για πάντα. Η αλήθεια πάντα βρίσκει δρόμο.
Με κάποιους ανθρώπους είναι καλύτερα που βρίσκεσαι απέναντι. Θα ήταν τραγικό το αντίθετο. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν είναι όλα πολιτική.
Το νοσοκομείο δεν είναι φέουδο κανενός. Κι όμως, με ευθύνη του κ. Πλακιωτάκη, μετατράπηκε σε πεδίο παζαριού και επιλογών για προσωπικό του πολιτικό συμφέρον.
Αυτές οι πρακτικές δεν πλήττουν μόνο την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, πλήττουν κυρίως τον ασθενή και την κοινωνία που εξυπηρετεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Η διαφάνεια, η υπευθυνότητα και η αφοσίωση στο δημόσιο καθήκον δεν είναι διαπραγματεύσιμες.
Αρνήθηκα συνειδητά την ισοπέδωση, συγκρούστηκα με τον κ. Πλακιωτάκη όταν χρειάστηκε, εν γνώσει του αποτελέσματος, και δεν το μετανιώνω.
Οσο για τα ξεσπάσματα του κ. Μανουσάκη, όπως το πρόσφατο εναντίον μου, είναι απλώς η φασαρία που καλύπτει την πραγματικότητα. Ούτε έχθρα νιώθω, ούτε μίσος. Μόνο οίκτο, για ένα άτομο που για μια καρέκλα, πήρε διαζύγιο! Αυτό τα λέει και τα εξηγεί όλα...

Βασιλάκης Μιχάλης