Επίθεση στην ανώνυμη κριτική
Το κείμενο ξεκινά με προσπάθεια απαξίωσης των αντιδράσεων χαρακτηρίζοντας τες «ανώνυμες», «υποκινούμενες» και «εμπαθείς». Αντί να αντικρούσει με επιχειρήματα την ουσία, επιτίθεται. Επίσης, αφήνει αιχμές περί ιδιοτέλειας χωρίς αποδείξεις. Βάζει τους δημότες να υποψιάζονται τα κίνητρα των επικριτών, όχι να ελέγχουν την ουσία, ούτε τα δικά του κίνητρα.
Το "νομικό αδιέξοδο" με το master plan
Ο κ. Μενεγάκης ισχυρίζεται ότι η νομοθεσία άλλαξε σε ότι αφορά το master plan. Αυτό παρουσιάζεται ως ανυπέρβλητο εμπόδιο, με χρονοδιάγραμμα 4–5 ετών.
Γιατί όμως το master plan δεν προχώρησε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα;
Γιατί άλλα παράκτια έργα σε άλλες πόλεις προχώρησαν;
Και κυρίως, το έργο δεν ήταν «άμεσα ανέφικτο» όπως παρουσιάζεται. Θα μπορούσε να συνεχιστεί η προετοιμασία και η εξασφάλιση μελετών ώστε να μην χαθεί χρόνος.
Το master plan, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, θα είχε έγκριση μέχρι 9ο του 2024. Νωρίτερα από τον 12ο του 2024, που άλλαξε ο νόμος. Αρα, το επιχείρημα του Δημάρχου είναι ψευδέστατο (και αυτό).
Τι έκανε μετά τις εκλογές, μέχρι και τώρα, για την προώθηση του έργου; ΤΙΠΟΤΑ. Το σαμποτάρισε πλήρως, κατά παράβαση καθήκοντος, έχοντας μάλιστα και την ευθύνη των τεχνικών υπηρεσιών.
Και φυσικά, σε αυτή τη λογική των 4-5 ετών του master plan, μπαίνει και η "ανάπλαση" που υπόσχεται. Και προσθέτοντας σε αυτό χρόνο δημοπράτησης, κατασκευής, κλπ, πάμε τουλάχιστον 8 χρόνια. Δηλαδή, ούτε στο τέλος της επόμενης δημαρχιακής θητείας. Και αυτό, αν έχουν βρεθεί χρήματα.
Αλλά τα φανάρια, την ταλαιπωρία, την υποβάθμιση και απαξίωση της περιοχής, θα την έχουμε φορτωθεί. Είναι ο απόλυτος εμπαιγμός των πολιτών.
Ο "φόβος" απώλειας χρηματοδότησης
Το κείμενο επαναλαμβάνει συνεχώς ότι υπήρχε "κίνδυνος να χαθεί το ΕΣΠΑ". Ομως, η μελέτη, το χρονοδιάγραμμα και η χρηματοδότηση, είχαν εγκριθεί για το έργο. Αντί να διασφαλίσουν το έργο, το εγκαταλείπουν και μεταφέρουν τα κονδύλια αλλού. Δεν ήταν "ρίσκο", αλλά σκόπιμη επιλογή ακύρωσης του έργου. Η επίκληση της "νομιμότητας" και των "κινδύνων" είναι δικαιολογία πολιτικής απόφασης. Ο μόνος πραγματικός κίνδυνος, είναι η συνέχιση παρουσίας του στην θέση του δημάρχου. Η απώλεια χρηματοδότησης του έργου, είναι επιλογή του Δημάρχου.
Η "λύση" της διπλής κυκλοφορίας
Προτείνεται ως λύση η επιστροφή στη διπλή κυκλοφορία. Όμως, αυτό αναιρεί πλήρως τον στρατηγικό σχεδιασμό προηγούμενων διαδικασιών, που είχαν την έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών. Κάθε αλλαγή, προϋποθέτει νέα διαδικασία και όχι απλώς ακύρωση μιας προηγούμενης.
Αντί για βήμα μπροστά, είναι βήμα πίσω, με αμφίβολη λειτουργικότητα.
Η τοποθέτηση φαναριών, είναι ομολογία ότι η οδός δεν μπορεί να σηκώσει το "σχέδιο" Μενεγάκη.
Σε όλο αυτό το αφήγημα του Δημάρχου, ακόμα και η Διεύθυνση Μελετών του δήμου έχει σοβαρές ενστάσεις και διαφωνίες, που βαπτίζονται "προσωπική άποψη".
Το βέβαιο είναι πως δεν είναι προσωρινή λύση τα φανάρια. Θα έχουμε για πολλά χρόνια, όπως εξηγήθηκε παραπάνω.
Το επιχείρημα του λιμανιού
Το κείμενο τονίζει ότι το λιμάνι χρειάζεται τον παραλιακό. Όμως, αυτό το δεδομένο ήταν γνωστό και στις προηγούμενες μελέτες, δεν εμφανίστηκε ξαφνικά. Το να παρουσιάζεται τώρα ως "αποκάλυψη" είναι παραπλανητικό.
Και γιατί τον χρειάζεται; Ο παραλιακός είναι είσοδος. Μεγάλα οχήματα, όπως λεωφορεία, δεν θα βγαίνουν προς Αμμούδι. Αρα, πάλι από Παλαιολόγου. Τι αλλάζει με αυτά; Τίποτα. Αλλο ένα ψέμα.
Η παραπληροφόρηση για το ΣΒΑΑ
Αναφέρεται ότι "τα 5 εκατ. ευρώ δεν ήταν ποτέ δεμένα για τον παραλιακό". Ουδέν ψευδέστερο! Στην πραγματικότητα, το έργο είχε ενταχθεί σε χρηματοδοτικό πλαίσιο και προγραμματική σύμβαση η οποία σταμάτησε να εκτελείται με επιλογή Δημάρχου και όχι με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου.
Η διατύπωση ότι "θα τα χάναμε σίγουρα" είναι αποτέλεσμα των χειρισμών του Δημάρχου και όχι επειδή το έργο δεν μπορούσε να προχωρήσει. Το Δημοτικό Συμβούλιο ήρθε να επικυρώσει το πραξικόπημα Μενεγάκη και των τετελεσμένων που προκάλεσε.
Διαβούλευση... εκ των υστέρων
Υπόσχεται "διαβούλευση κανονικά και δημόσια", αλλά σε μέλλοντα χρόνο επί ανύπαρκτου μέχρι στιγμής σχεδίου, όταν εν τω μεταξύ έχει ποδοπατήσει την προηγούμενη διαβούλευση. Αυτό σημαίνει ότι η ουσιαστική επιλογή (ακύρωση της ανάπλασης, διπλή κυκλοφορία) έχει ήδη ληφθεί. Η "διαβούλευση" είναι προσχηματική. Αν ποτέ γίνει.
Δηλώνει δε ο Δήμαρχος πρόθεση για μόνιμη πεζοδρόμηση του κέντρου. Πως αυτό το νέο δεδομένο επηρεάζει την κυκλοφορία και στον παραλιακό; Γιατί δεν υπάρχει μια συνολική θεώρηση; Προχειρότητα και εμπαιγμός.
Ηθικολογία και εξωραϊσμός
Το κείμενο κλείνει με:
"Δεν κατηγορούμε τους προηγούμενους, είχαν καλές προθέσεις".
"Εμείς επιτελούμε θεσμικό ρόλο".
"Η πλειοψηφία στηρίζει το όραμά μας".
Αυτές οι διατυπώσεις είναι ρητορική νομιμοποίησης του εγκλήματος, με το περιτύλιγμα πολιτικού πολιτισμού. Στην πράξη όμως έχουμε ένα πραξικόπημα. Επιχειρούν να δείξουν ότι η απόφαση είναι αναπόφευκτη, λογική, θεσμική, αποδεκτή. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολιτική επιλογή που αποδομεί ένα ώριμο έργο.
Πισωγύρισμα και ζημιά στην εικόνα της πόλης
Η επιλογή να εγκαταλειφθεί η ανάπλαση αφήνει τον παραλιακό δρόμο σε μια μόνιμη κατάσταση προχειρότητας. Η εικόνα της πόλης πλήττεται σοβαρά, αφού ο επισκέπτης αντικρίζει ένα μέτωπο χωρίς ταυτότητα, χωρίς καμία αισθητική αναβάθμιση, με κυκλοφοριακό χάος και πρόχειρες λύσεις. Για μια πόλη που ζει από τον τουρισμό, το πρώτο αποτύπωμα είναι καθοριστικό. Η ζημιά στην ανταγωνιστικότητα του Αγίου Νικολάου ως τουριστικού προορισμού θα είναι μεγάλη και δύσκολα αναστρέψιμη.
Απαξίωση της παρόδιας περιουσίας
Η απόφαση αυτή έχει και μια βαθιά κοινωνικοοικονομική διάσταση. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων κατά μήκος του παραλιακού είχαν επενδύσει με την προσδοκία της ανάπλασης, που θα ανέβαζε την αξία και την ελκυστικότητα της περιοχής. Τώρα, βλέπουν τις περιουσίες τους να απαξιώνονται, καθώς αντί για αναβάθμιση θα υπάρξει πισωγύρισμα, κυκλοφοριακή συμφόρηση, θόρυβος και υποβάθμιση. Η απώλεια δεν είναι μόνο προσωπική, αλλά και συλλογική, γιατί η αξία της ακίνητης περιουσίας συνδέεται άμεσα με την οικονομική δυναμική μιας πόλης.
Η εξέλιξη αυτή πλήττει ευθέως τις ξενοδοχειακές μονάδες, τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον παραλιακό άξονα. καθώς και τις ιδιοκτησίες. Αντί να δουν προστιθέμενη αξία στις επενδύσεις τους, έρχονται αντιμέτωποι με κυκλοφοριακή δυσχέρεια, περιβαλλοντική υποβάθμιση και μειωμένη ελκυστικότητα για τον επισκέπτη. Και το πιο ανησυχητικό, ότι όλα αυτά φαίνεται πως ανταγωνιστικές μονάδες όχι μόνο δεν επηρεάζονται από την εικόνα του παραλιακού, αλλά ωφελούνται από την απαξίωση των παρόδιων. Έτσι, η εντύπωση που δημιουργείται, είναι πως δεν έχουμε απλώς μια λάθος αντίληψη, αλλά μια επιλογή με πρόθεση υποβάθμισης, που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα.
Η πόλη δεν ανήκει σε κανέναν δήμαρχο, ανήκει στους δημότες
Η υπόθεση του παραλιακού είναι βαθιά πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα. Αγγίζει το μέλλον της πόλης, την οικονομία, την ποιότητα ζωής και το ίδιο το δικαίωμα των πολιτών να συμμετέχουν ουσιαστικά στον σχεδιασμό. Η ακύρωση ενός ώριμου έργου, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, δεν είναι απλώς λάθος, αλλά μια επιλογή που βάζει φρένο στην πρόοδο και αφήνει την πόλη να σέρνεται πίσω από τις ανάγκες της εποχής.
Ο Άγιος Νικόλαος αξίζει καλύτερα. Οχι προχειρότητες, όχι κόκκινα φανάρια που βάζουν STOP στο μέλλον του για άγνωστο χρόνο, όχι πισωγυρίσματα που υποβαθμίζουν την εικόνα του και ακυρώνουν το εμβληματικότερο έργο εδώ και δεκαετίες. Είναι έγκλημα αυτό που συμβαίνει.
Η πόλη χρειάζεται σχέδιο, όραμα και σεβασμό στους πολίτες της. Οχι αποφάσεις που μοιάζουν περισσότερο με εξυπηρέτηση συμφερόντων, παρά με στρατηγική για το κοινό καλό.
Ο Δήμαρχος όχι μόνο δεν λέει την αλήθεια, αλλά επιμένει σε ψέματα, παραπληροφόρηση, και ένα καταστροφικό σχέδιο για το μέλλον της πόλης. Είναι τόσα, που αδυνατείς να καταρρίψεις κάθε ψέμα ξεχωριστά.
Ισχυρίζεται πως μιλά "καθαρά και ανοιχτά", όμως η πραγματικότητα πίσω από τις βαρύγδουπες δηλώσεις, κρύβει ψέματα και παραπληροφόρηση. Οταν τα έργα χάνονται, όταν περιουσίες απαξιώνονται, όταν επιχειρηματίες θα πληρώσουν το τίμημα και τη ζημιά στον τουρισμό, τότε η "καθαρότητα" μετατρέπεται σε συγκάλυψης ενός εγκλήματος, που φέρει την προσωπική σφραγίδα του Δημάρχου. Και αυτή την ευθύνη δεν μπορεί να τη σβήσει κανένα σύνθημα περί "ανοιχτής αλήθειας".