Η “Ενωτική Κίνηση Πολιτών”, που παρουσιάστηκε ως όχημα ενότητας και δημιουργίας, μετατρέπεται πλέον σε σύμβολο απογοήτευσης και εσωτερικής κατάρρευσης. Αντί για συλλογική διακυβέρνηση, βιώνουμε μια διοίκηση βυθισμένη στην αδιαφάνεια, την εσωστρέφεια και την απόγνωση.
Το μυστικό που λίγοι τολμούν να πουν ανοιχτά, επιβεβαιώνεται κάθε μέρα. Το πρόβλημα βρίσκεται στην κορυφή. Και όσο η κορυφή δεν αλλάζει, όλα θα χειροτερεύουν.
Ένας
στενός πυρήνας εξουσίας περί τον Δήμαρχο, διαχειρίζεται τον δήμο,
λειτουργώντας αποκλειστικά με όρους προσωπικής ατζέντας, ρουσφετιών και
βολέματος.
Ικανά στελέχη που στήριξαν με πάθος την εκλογή Μενεγάκη μπήκαν στο περιθώριο. Η λήψη αποφάσεων περιορίζεται στον στενό πυρήνα, ενώ οι υπόλοιποι είναι απλοί θεατές και διακοσμητικά στοιχεία. Το αποτέλεσμα; Πλήρης απώλεια συνοχής, αμοιβαία δυσπιστία και ένα κλίμα διάλυσης που απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Ικανά στελέχη που στήριξαν με πάθος την εκλογή Μενεγάκη μπήκαν στο περιθώριο. Η λήψη αποφάσεων περιορίζεται στον στενό πυρήνα, ενώ οι υπόλοιποι είναι απλοί θεατές και διακοσμητικά στοιχεία. Το αποτέλεσμα; Πλήρης απώλεια συνοχής, αμοιβαία δυσπιστία και ένα κλίμα διάλυσης που απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Εκλεγμένοι της δημοτικής παράταξης έχουν προβληματιστεί έντονα, ενώ κάποιοι σκέφτονται την ανεξαρτητοποίηση.
Αλλοι με όρεξη για δουλειά και έργο έχουν ήδη αποστασιοποιηθεί, ενώ κάποιοι είναι με το ένα πόδι έξω. Αρμοδιότητες αφαιρούνται, αλλάζουν χέρια, ενώ δεν λείπουν τα εσωτερικά ξεσπάσματα. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της δημοτικής αρχής. Μια διοίκηση σε κρίση και πολιτική αποσύνθεση.
Αλλοι με όρεξη για δουλειά και έργο έχουν ήδη αποστασιοποιηθεί, ενώ κάποιοι είναι με το ένα πόδι έξω. Αρμοδιότητες αφαιρούνται, αλλάζουν χέρια, ενώ δεν λείπουν τα εσωτερικά ξεσπάσματα. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της δημοτικής αρχής. Μια διοίκηση σε κρίση και πολιτική αποσύνθεση.
Παράλληλα, το έργο που είχαν εξαγγείλει μένει στάσιμο. Υποσχέσεις
που δεν τηρήθηκαν, μελέτες που μένουν στα συρτάρια, άλλες που δεν
εκπονούνται, μια καθημερινότητα που όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά
επιδεινώνεται. Προτεραιότητες που μόνο αυτός και ο στενός του κύκλος γνωρίζουν.
Η κοινωνία προβληματίζεται, αγανακτεί και απογοητεύεται. Η αδυναμία της δημοτικής αρχής να ανταποκριθεί ακόμα και σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις της είναι πλέον κραυγαλέα. Η έλλειψη παραγωγής έργου, είναι φανερή στις πόλεις και τα χωριά.
Η κοινωνία προβληματίζεται, αγανακτεί και απογοητεύεται. Η αδυναμία της δημοτικής αρχής να ανταποκριθεί ακόμα και σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις της είναι πλέον κραυγαλέα. Η έλλειψη παραγωγής έργου, είναι φανερή στις πόλεις και τα χωριά.
Φτάσαμε στο σημείο η συντήρηση διαβάσεων, να γίνεται κορυφαία είδηση. Οπως και άλλα "έργα" ανάλογου "διαμετρήματος". Ενδεια πραγματικού έργου, κοντά δύο χρόνια μετά.
Η πιο ξεκάθαρη απόδειξη αυτής της κατάρρευσης είναι η κατάσταση που επικρατεί στην κορυφή. Αντιδήμαρχοι και βασικά πρόσωπα, έχουν αντιληφθεί την κατάσταση
και προσπαθεί να τους κρατήσει με νύχια και με δόντια στη θέση τους,
όχι επειδή υπάρχει όραμα ή συνοχή, αλλά για να μην αποκαλυφθεί δημόσια
αυτό που όλοι ήδη ψιθυρίζουν. Αυτή η δημοτική αρχή δεν κυβερνά.
Υπολειτουργεί, αλλά επιβιώνει με επικοινωνιακή διαχείριση.
Ο Μενεγάκης δεν είναι πλέον μέρος της λύσης. Είναι ο ίδιος το πρόβλημα. Το βαρίδι της παράταξης του. Απέτυχε παταγωδώς να ενώσει, απέτυχε να εμπνεύσει, απέτυχε να διοικήσει. Οδήγησε μια παράταξη νίκης σε μια εσωτερική διάλυση χωρίς προηγούμενο. Η
προσωπική του ατζέντα, γεμάτη εμμονές, ρουσφέτια, αποκλεισμούς και
κλειστές πόρτες, αποτελεί τον πυρήνα της πολιτικής αποτυχίας του.
Μετέτρεψε το άρμα, σε αραμπά. Το όραμα σε αδράνεια.
Εφτασε στο σημείο να καλύπτει παράνομη εξέδρα αντιδημάρχου του. Είτε τον κρατούν, είτε φοβάται την απώλεια ελέγχου, το βέβαιο είναι πως βρίσκεται σε εμφανώς δυσχερή θέση, εγκλωβισμένος σε ισορροπίες που δεν μπορεί όπως φαίνεται να διαχειριστεί. Προτιμά την έκθεση, από τη σύγκρουση.
Μετέτρεψε το άρμα, σε αραμπά. Το όραμα σε αδράνεια.
Εφτασε στο σημείο να καλύπτει παράνομη εξέδρα αντιδημάρχου του. Είτε τον κρατούν, είτε φοβάται την απώλεια ελέγχου, το βέβαιο είναι πως βρίσκεται σε εμφανώς δυσχερή θέση, εγκλωβισμένος σε ισορροπίες που δεν μπορεί όπως φαίνεται να διαχειριστεί. Προτιμά την έκθεση, από τη σύγκρουση.
Η μόνη διέξοδος, η τελευταία ελπίδα να σωθεί κάτι από αυτή την μέχρι τώρα χαμένη θητεία, είναι η παραίτηση του. Να αποχωρήσει πριν χαθεί ολοκληρωτικά ο χρόνος και η αξιοπιστία του θεσμού. Αν έχει έστω και λίγη πολιτική ευθιξία,
ας ανοίξει τον δρόμο για κάτι διαφορετικό. Όχι για να “τιμωρηθεί”, αλλά
για να δοθεί στον δήμο η ευκαιρία να ξεφύγει από το τέλμα και τις
εμμονές.
Η παρούσα δημοτική αρχή, δεν είναι διοίκηση. Είναι πολιτική αποσύνθεση με ημερομηνία λήξης. Και αυτή πλησιάζει με ορμή.