Κύμα δυσαρέσκειας κυριαρχεί στους πολίτες του Δήμου Αγίου Νικολάου, ακόμα και στο εσωτερικό της ίδιας της δημοτικής αρχής.
Δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι, ψηφοφόροι που στήριξαν την παρούσα δημοτική αρχή με πίστη και προσδοκίες για κάτι καλύτερο, βλέπουν σήμερα τις ελπίδες τους να διαψεύδονται.
Τα προβλήματα είναι πολλά, χρονίζουν και συσσωρεύονται. Καθημερινές ανάγκες παραμένουν άλυτες, έργα καρκινοβατούν, ενώ σχεδιασμοί έχουν πέσει θύμα, απραξίας και αδιαφορίας.
Η απάντηση της Δημοτικής Αρχής, σχεδόν μονότονη, πως υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Η φράση αυτή δεν μπορεί πια να καλύψει την έλλειψη αποτελεσματικότητας ούτε να κατευνάσει την αυξανόμενη κοινωνική απογοήτευση.
Καθώς διανύουμε τον δεύτερο χρόνο της δημαρχιακής θητείας, είναι φανερό ότι η διοίκηση του δήμου αδυνατεί να δώσει τον ρυθμό που απαιτεί η εποχή και οι ανάγκες του τόπου.
Οι δημότες νιώθουν εγκαταλελειμμένοι, οι τοπικές κοινότητες και ενότητες παραμελημένες, τα στελέχη του ίδιου του συνδυασμού εγκλωβισμένα ανάμεσα στην πίστη τους σε ένα όραμα που δεν υλοποιείται και στην πίεση της κοινωνίας που ζητά έργο.
Η εικόνα ενός Δήμου που βαλτώνει, δεν είναι απλώς μια πολιτική εκτίμηση. Είναι μια καθημερινή, ορατή πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες στους δρόμους, τις πόλεις, τα χωριά, στις υπηρεσίες που λαμβάνουν.
Η αίσθηση πως τίποτα δεν αλλάζει, τουλάχιστον όχι προς το καλύτερο, διαβρώνει την αρχική αισιοδοξία και σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στη δημοτική αρχή και την κοινωνία.
Ανάλογος προβληματισμός υπάρχει και σε στελέχη του συνδυασμού, που κάποια από αυτά φαίνεται πως επιδιώκουν σταδιακή αποστασιοποίηση, ώστε να μην χρεωθούν την αποτυχία.
Και το χειρότερο; Δεν είναι μόνο ότι δεν λύνονται προβλήματα, είναι ότι δεν αναγνωρίζονται καν ως επείγοντα.
- Αντί για διάλογο, υπάρχει σιωπή και επίθεση σε όσους χτυπούν τον κώδωνα του κινδύνου.
- Αντί απολογίας, ο δήμαρχος κάνει υποδείξεις στην αντιπολίτευση!
- Αντί για έργο, επικοινωνιακή διαχείριση.
- Αντί για πολιτική ευθύνη, ωραιοποιήσεις, ψέματα, παραπλάνηση.
Αν η δημοτική αρχή δεν αφυπνιστεί τώρα, αν δεν υπάρξει μια δραστική στροφή σε ρυθμούς, προτεραιότητες και νοοτροπία, τότε δεν θα μιλάμε απλώς για χαμένες ευκαιρίες. Θα μιλάμε για χαμένη θητεία. Και γι’ αυτό δεν θα φταίνε ούτε οι προηγούμενοι, ούτε οι συνθήκες. Θα φταίνε αποκλειστικά οι σημερινοί.
Η κοινωνία του Αγίου Νικολάου δεν αντέχει άλλη αδράνεια. Δεν αντέχει άλλη προσβολή της νοημοσύνης της. Περιμένει και απαιτεί πράξεις.