Αδικεί όμως τον εαυτό του μετατρεπόμενος σε απολογητή.
Αν κάτι απαξιώνεται σήμερα, είναι ο θεσμός του δημάρχου. Οι αρετές εκείνου που υπηρετεί έναν θεσμό, πρέπει να είναι μεγαλύτερες από τις απαιτήσεις του αξιώματός του. Αποδεικνύεται πως δεν μπορεί ο Μ. Μενεγάκης να τιμήσει το θεσμό που κλήθηκε να υπηρετήσει. Λειτουργεί με τη νοημοσύνη των πολιτών, ακόμα και συνεργατών του.
Σε ότι αφορά το επίμαχο έργο ανάπλασης του παραλιακού, υπήρχε ένα χρονοδιάγραμμα, με έναρξη 11/2024 που δεν τηρήθηκε. Μέσα σε αυτό υπήρχε και η εκπόνηση master plan για το έργο, με ολοκλήρωση 02/2024. Υπήρχαν οχλήσεις από την διαχειριστική αρχή, που δεν απαντήθηκαν ποτέ. Επίσης, ουδέποτε η διαχειριστική αρχή έδωσε πράσινο φως περί δυνατότητας μεταφοράς χρημάτων στη Νεάπολη. Αυτό γίνεται περισσότερο ξεκάθαρο και στη επιστολή του συμβούλου.
Σε ότι αφορά το μέλλον του έργου, ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Πρόκειται για απένταξη από το ΣΒΑΑ. Είναι προφανές ότι πέρα μιας εύλογης παράτασης, σε καμία περίπτωση αυτό δεν μπορεί να φτάσει σε ωρίμανση το 2029, άρα για παράδοση ακόμα αργότερα. Ή κατασκευάζεται εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών ή απεντάσσεται. Ομολογεί (και) ο σύμβουλος ότι προγραμματίζεται “ανακατεύθυνση” των κονδυλίων σε άλλα έργα. Μα αν δεν ακυρώνεται, αν δεν υπάρχει απένταξη του έργου, γιατί τα κονδύλια θα πάνε αλλού;
Θα επενδυθούν λέει άμεσα> στον παραλιακό πάνω από 600.000 ευρώ. Από που θα προέρχονται αυτά τα χρήματα; Από το ταμείο του δήμου.
Δηλαδή, ακυρώνεται ένα έργο με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση αξίας 5.5 εκατομμυρίων, και από πάνω, θα βάλουν από την τσέπη μας πάνω από 600.000 για <μπαλώματα και προσωρινές λύσεις. Μεγάλη επιτυχία!
Μια από τις “ανακατευθύνσεις” θα είναι το ιστορικό κέντρο της πόλης, που δεν είναι έργο τόσο άμεσης προτεραιότητα όπως είναι η ανάπλαση του παραλιακού, και που ίσως θα μπορούσε να βρεθεί άλλη πηγή χρηματοδότησης. Οσο για το τι θα γίνει με την ανάπλαση του παραλιακού, το έργο παραπέμπεται στις καλένδες. Χαίρομαι πάντως που συμφωνούμε απόλυτα με τον σύμβουλο στο ότι “οποιαδήποτε απόφαση συλλογικού οργάνου νόμιμα μπορεί να αλλάζει με νεότερη απόφαση”. Και τέτοια απόφαση δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Οτι ενέργεια γίνεται ή δεν γίνεται μέχρι τώρα, είναι αντίθετη στη βούληση του Δημοτικού Συμβουλίου. Αυτό ονομάζεται παράβαση καθήκοντος.
Θα ήθελα όμως να απευθυνθώ προς τον αρχιτέκτονα που εθελοντικά τροποποιεί την μελέτη (είτε αυτός, είτε καθ υπόδειξη του άλλο πρόσωπο).
Ως αρχιτέκτονας, διαφωνούσε με την υπάρχουσα μελέτη; Διαφωνεί ότι η μετατροπή σε διπλής κυκλοφορίας δεν είναι προς την κατεύθυνση της βιώσιμης κινητικότητας και ανάπτυξης; Πηγαίνει ή όχι κόντρα στην σύγχρονη λογική; Είναι ή όχι πισωγύρισμα; Πιστεύω πως αυτό του ζήτησαν, αυτό κάνει, χωρίς να είναι στην επαγγελματική του κουλτούρα.
Στόχος μιας τουριστικής πόλης πρέπει να είναι η ποιότητα ζωής, η αισθητική, η μείωση του θορύβου, η εμπειρία των επισκεπτών. Αντι να γίνει πλήρης πεζοδρόμηση, οδηγούμαστε στο εντελώς αντίθετο. Πλήρη παράδοση στα οχήματα.
Γιατί δεν κάνουν διπλής κυκλοφορίας και τον δρόμο προς το λιμάνι; Και αυτό είχε αναφερθεί προεκλογικά. Ισως γιατί αυτό θα έθιγε τα συμφέροντα στενών συνεργατών του Μ. Μενεγάκη.
Στον παραλιακό κάνουμε το αντίθετο απ ότι σε άλλες τουριστικές περιοχές. Για ποιο λόγο; Για να εξυπηρετήσουμε συμφέροντα ελαχίστων; Αντί να δούμε την συνολική εικόνα, το συμφέρον της πόλης και της τουριστικής οικονομίας;
Συμπερασματικά. Το έργο της ανάπλασης είχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση που αν ο Μ. Μενεγάκης είχε τηρήσει το χρονοδιάγραμμα, τώρα θα γινόταν η δημοπράτηση του, άρα άμεσα θα προχωρούσε το έργο. Ηταν η μόνη ρεαλιστική λύση. Ομως σαμπόταρε το έργο, με αποτέλεσμα η παγίδευση στην αδράνεια που ο ίδιος ο Μ. Μενεγάκης μεθόδευσε, να βαπτίζεται ρεαλισμός. Εχουμε ένα έργο ενταγμένο, που θα ξεκινούσε σύντομα, με συγκεκριμένο ορίζοντα ολοκλήρωσης, και στον αντίποδα αποσπασματικά μέτρα, με κανιβαλισμό της υπάρχουσας μελέτης για να κουκουλωθεί το έγκλημα, και άγνωστο αν ποτέ θα προχωρήσει το έργο της συνολικής ανάπλασης.
Να ξεκαθαρίσω, δεν μηδενίζω το έργο που υπάρχει πρόθεση να γίνει, έστω και έτσι θα έχει κάποιο θετικό αποτύπωμα, με εξαίρεση την διπλή κυκλοφορία. Ομως, αν εφαρμοζόταν η υπάρχουσα μελέτη το αποτέλεσμα θα ήταν πολλαπλάσιο για την ανάπτυξη και την οικονομία του παραλιακού. Σε ότι αφορά την απάντηση Μ. Μενεγάκη, νομίζω πως σιγά-σιγά, έστω και σπρωχτός, αρχίζει να προσγειώνεται στον ρεαλισμό και την αλήθεια, αν και συνεχίζει να την μπουρδουκλώνει.
Κανείς δεν είπε ότι δεν μπορούν τα χρήματα από τα ΣΒΑΑ να διατεθούν και αλλού. Είναι όμως ζήτημα προτεραιοτήτων, ενώ υπάρχει και ένα πλαίσιο από την διαχειριστική. Σε αυτό δεν χωρά η ανάπλαση της Νεάπολης. Πως το λέει ο κ. Μενεγάκης; “ει δυνατόν και Νεάπολης”. Σε ελεύθερη μετάφραση, εκεί που το παρουσίαζε ως σίγουρο, αν μπορεί να ενταχθεί η Νεάπολη.
Τα υπόλοιπα δεν θα τα σχολιάσω. Είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Κλείνοντας δηλώνω αλλεργικός στο ψέμα και την παραπληροφόρηση. Και θέλω να τονίσω πως σε ότι έχω αναφέρει στις παρεμβάσεις μου, περιορίζομαι αυστηρά στην αλήθεια, χωρίς καμία πρόθεση να αδικήσω τον οποιοδήποτε. Επιτρέψτε λοιπόν στην ταπεινότητα μου να εκφράζει την αγωνία της δημόσια. Αλλωστε “ο χωρίς σκέψη σεβασμός προς την εξουσία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας”.
Μόνος μου στόχος η σωστή πληροφόρηση των συμπολιτών για την σημασία του έργου, ώστε να μην ακυρωθεί στο βωμό όπως ψιθυρίζεται επιχειρηματικών συμφερόντων και συγκρούσεων.