Τα νοσοκομεία καταρρέουν, οι πολίτες κινδυνεύουν, ο βουλευτής κρύβεται

Την ώρα που η διοίκηση και ο βουλευτής μοιράζουν ρουσφέτια, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, άνθρωποι κινδυνεύουν να πεθάνουν για τα αυτονόητα.

Στην Ιεράπετρα δεν υπήρχε εφημερία, η Σητεία σήκωσε τα χέρια ψηλά και αρνήθηκε, κι ο Άγιος Νικόλαος δεν είχε αναισθησιολόγο. Δηλαδή, τρία νοσοκομεία κι η ζωή του ασθενή μπαλάκι.
Μόνο χάρη στο φιλότιμο της αναισθησιολόγου, μετά από παράκληση των χειρούργων του Αγίου Νικολάου, στήθηκε το χειρουργείο. Αλλά το ζόρι της διοικήτριας, είναι τα ρουσφέτια των πατρόνων της.

Η συνεφημέρευση υπάρχει μόνο στα χαρτιά, οι γιατροί κατάντησαν μπαλώματα σε κουρέλι, και η κοινωνία πληρώνει την ανικανότητα και την αδιαφορία.
Είναι τραγικό μια σκωληκοειδίτιδα, που θα έπρεπε να είναι ρουτίνα, να γίνεται θρίλερ επιβίωσης.
Αν η Σητεία δεν μπορεί ούτε τα στοιχειώδη, τότε γιατί δηλώνει πως "εφημερεύει"; Για τα μάτια του βολευτή της;

Η υγεία στο Λασίθι έχει αφεθεί στην τύχη της και οι υπεύθυνοι νοιάζονται μόνο για τον μισθό και τα ρουσφέτια. Δεν είναι όλα πολιτική.
Οι πολίτες δεν χρειάζονται υποσχέσεις και λόγια του αέρα. Χρειάζονται γιατρούς, υποδομές και ασφάλεια.
Το χειρότερο είναι πως οι αρμόδιοι το ξέρουν, αλλά κάνουν πως δεν το βλέπουν. Το καράβι βουλιάζει, κι εκείνοι παίζουν λύρα, για να μην στεναχωρήσουν τον βολευτή Λασιθίου κ. Πλακιωτάκη.
Οσο θα νοιάζεται μόνο για τα ρουσφέτια του, οι πολίτες θα μετράνε ζωές.
Αλλά όσο κι αν κρύβεται, το αποτύπωμα της διάλυσης της υγείας στο Λασίθι φέρει την υπογραφή του.

Η συμπολίτευση καταγγέλλει φίμωση και αδιαφάνεια

 

Από μέλος του ΔΣ, ορισμένο από τη συμπολίτευση, τέθηκαν σοβαρά ζητήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν. Αφορούν την λειτουργία των οργάνων, η απαξίωση των μελών της μειοψηφίας, την έλλειψη ουσιαστικού διαλόγου. Δεν μιλάμε απλώς για μια τυπική αποχώρηση, αλλά για ένα ξεκάθαρο καμπανάκι προς την δημοτική αρχή, εκ των έσω.

Αντί να φιμώνει και να παραγκωνίζει, η δημοτική αρχή οφείλει να απαντήσει πειστικά και να αποδείξει ότι σέβεται την ισότιμη συμμετοχή όλων.
Αυτό που διαπιστώνουμε, είναι η εικόνα μιας διοίκησης που αρνείται και πολεμά την κριτική, κινείται αντίθετα με την διαφάνεια και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του τόπου.

Δύσκολη χρονιά για τον θεσμό των μαγειρεμάτων

Κάποια πράγματα, δεν κρύβονται. Τα μαγειρέματα, δεν πήγαν καθόλου καλά φέτος.
Υπήρχε κόσμος, μαθημένος από άλλες χρονιές, όμως οι συμμετέχοντες ήταν πολύ λιγότεροι, ενώ υπήρχε και λιγότερο φαγητό.
Ηταν πολύ δύσκολο την τελευταία στιγμή να βρεθούν συμμετέχοντες, κάτι που είχε επισημανθεί. Ούτε καν το ξενοδοχείο του συμβούλου του δεν μετείχε.
Απόδειξη της πολύ μικρότερης συμμετοχής, ότι μετά το "κέρατο" υπήρχε θέμα. Γιατί δεν υπάρχουν φωτογραφίες από εκεί;
Ελάχιστη η συμμετοχή από ξενοδοχεία, ενώ κάποιοι περισσότερο διορατικοί, είχαν προτείνει να ακυρωθεί φέτος, με πρόφαση τον θάνατο Κοκοτού. Δεν εισακούστηκαν.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που εισέπραξε ο κόσμος, και φυσικά ήταν αναμενόμενη η σύγκριση.
Δυστυχώς, αντί να ανεβαίνει ο πήχης, κατεβαίνει.

Διγλωσσία στο ΕΣΥ. Τι γίνεται με τα απογευματινά χειρουργεία;

 Η μείωση των λιστών αναμονής για χειρουργεία αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο πιεστικά ζητήματα του ΕΣΥ.

Αρκετοί συμπολίτες περιμένουν μήνες, για μια προγραμματισμένη επέμβαση στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου.
Η όλη κατάσταση επιβαρύνεται από τις ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό και όχι μόνο.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση να αξιοποιηθούν οι απογευματινές ώρες των νοσοκομείων για τη διενέργεια δωρεάν χειρουργείων είναι μια λύση με θετικό πρόσημο, που έπρεπε να είχε ήδη προχωρήσει.
Είναι μια αναγκαιότητα. Οι χειρουργικές αίθουσες και οι υποδομές του ΕΣΥ δεν μπορούν να μένουν ανενεργές το απόγευμα, όταν την ίδια στιγμή οι ασθενείς στοιβάζονται στις λίστες αναμονής.

Τα απογευματινά χειρουργεία έχουν πολλαπλά οφέλη:

μειώνουν δραστικά τις λίστες αναμονής,
βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών,
ενισχύουν την εμπιστοσύνη προς το δημόσιο σύστημα υγείας,
περιορίζουν την αναγκαστική στροφή προς τον ιδιωτικό τομέα.

Η χρηματοδότηση μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης δίνει μια μοναδική ευκαιρία. Ωστόσο, η ευκαιρία αυτή έχει ημερομηνία λήξης. Αν μέχρι το 2026 δεν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι, η χώρα κινδυνεύει να χάσει πολύτιμους πόρους. Αυτό σημαίνει ότι η ενεργοποίηση των απογευματινών χειρουργείων έπρεπε να γίνει χθες, όχι αύριο.

Κι εδώ προκύπτει το κρίσιμο ζήτημα. Γιατί στο κεντρικό νοσοκομείο Λασιθίου το μέτρο δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί; Ποιες αγκυλώσεις το εμποδίζουν; Οταν ασθενείς αναγκάζονται να μετακινούνται σε άλλες πόλεις ή να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα για μια επέμβαση που θα μπορούσε να γίνει στον τόπο τους, το ΕΣΥ χάνει την αξιοπιστία του.
Κάθε δικαιολογία, είναι απλά πρόφαση που ζημιώνει τους ασθενείς, αλλά και το μέλλον του νοσοκομείου. Η χρηματοδότηση του εξαρτάται από το έργο του. Οσο αυτό σαμποτάρεται, τόσο το νοσοκομείο θα χάνει πόρους, τόσο θα υποβαθμίζεται, τόσο θα γίνεται περισσότερο ορατός ο κίνδυνος να καταλήξει σε Κέντρο Υγείας.

Για παράδειγμα, ο χειρουργικός τομέας, παρουσιάζει χαμηλή πληρότητα σε κλίνες, άρα δεν γίνονται χειρουργεία. Ο ένας λόγος είναι η έλλειψη σε αναγκαίες ειδικότητες και ο άλλος ότι δεν δίνεται η ευκαιρία στο υπάρχον προσωπικό να αποφορτίσει την λίστα μέσω των δωρεάν απογευματινών ιατρείων.
Η χειρουργική κλινική έχει λίστα εκατοντάδων ασθενών, και νοσηλεύει μόλις 7, στις 20 κλίνες που διαθέτει. Ανάλογη κατάσταση στην ορθοπεδική.

Η διοίκηση οφείλει να βρει λύσεις και να εξαντλήσει την δυνατότητα αξιοποίησης του υπάρχοντος προσωπικού για πραγματοποίηση δωρεάν απογευματινών χειρουργείων.

Ο Υπουργός Υγείας ζήτησε από τους διοικητές να τρέξουν όσο μπορούν τα δωρεάν απογευματινά χειρουργεία στα νοσοκομεία ευθύνης τους, για τη μείωση της λίστας αναμονής για ψυχρά χειρουργεία, όμως εδώ κάνουμε ότι μπορούμε για να μην λειτουργήσουν.
Δεν γίνεται ο υπουργός να ζητά την επιτάχυνση των δωρεάν απογευματινών χειρουργείων και την ίδια στιγμή η διοίκηση να πράττει το αντίθετο. Αυτή η διγλωσσία αποδυναμώνει το ΕΣΥ και εκθέτει το νοσοκομείο. Ως πότε θα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, εις βάρος των ασθενών;

Μετέωρη η λειτουργία της ΜΕΘ. Αναγκαία η ανανέωση μετακίνησης γιατρών.

 

Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, βρίσκεται για ακόμη μια φορά στο επίκεντρο σοβαρής κρίσης, καθώς η στελέχωση της δεν επαρκεί για την κάλυψη των εφημεριών.

Μέχρι σήμερα, τη λειτουργία της μονάδας στήριζαν δύο γιατροί από νοσοκομείο της Αθήνας, οι οποίοι είχαν μετακινηθεί για εφημερίες, με ενέργειες του Διοικητή της 7ης ΥΠΕ.
Ωστόσο, παρότι ο κύκλος των εφημεριών τους ολοκληρώθηκε, σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, "Η διάρκεια της μετακίνησης δεν μπορεί να υπερβαίνει τον έναν (1) μήνα, με δυνατότητα ανανέωσης σε εξαιρετικές περιπτώσεις.".
Η διάταξη, δεν φαίνεται να θέτει κάποιο χρονικό όριο για την ανανέωση.

Το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο η διοίκηση του νοσοκομείου έχει ήδη αιτηθεί από την ΥΠΕ την ανανέωση της μετακίνησης, δεσμεύοντας και το ανάλογο ποσό για την αποζημίωση, δεδομένου ότι η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως εξαιρετικά δυσχερής.
Η αδυναμία εξασφάλισης γιατρών για τις εφημερίες, θα θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργία της μοναδικής ΜΕΘ στο Λασίθι, εξέλιξη με πολύ σοβαρές συνέπειες για τους ασθενείς της περιοχής.

Η ΜΕΘ αποτελεί κρίσιμο τμήμα για την παροχή άμεσης και αποτελεσματικής περίθαλψης σε περιστατικά που χρήζουν εντατικής φροντίδας. Η υπολειτουργία ή ακόμα και το κλείσιμο της, θα αφήσει ακάλυπτο το σύνολο του πληθυσμού του Λασιθίου, οδηγώντας σε μεταφορά βαρέως πασχόντων ασθενών σε άλλες περιοχές της Κρήτης, αν υπάρχει διαθεσιμότητα σε κλίνες. Διαφορετικά...

Η διοίκηση πρέπει να επιδιώξει άμεσα και να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα για την ανανέωση της μετακίνησης.

Φωτιά στον ΧΥΤΑ Αγίου Νικολάου. Τοξικός καπνός και ερωτήματα.

Η νέα φωτιά στον ΧΥΤΑ Αγίου Νικολάου δεν είναι η πρώτη που απασχολεί την περιοχή. Κάθε παρόμοιο περιστατικό, συνοδεύεται από πυκνούς καπνούς, ανησυχία στους κατοίκους, ερωτήματα για τις επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον, αλλά και την τήρηση των μέτρων ασφαλείας.

Τοξικός καπνός και επιπτώσεις στην υγεία

Η καύση απορριμμάτων απελευθερώνει ουσίες που χαρακτηρίζονται εξαιρετικά επικίνδυνες:

Διοξίνες και φουράνια, γνωστά για τη μακροχρόνια τοξικότητά τους.
Βαρέα μέταλλα, που κατακάθονται στο περιβάλλον και εισπνέονται από τον άνθρωπο.
Μικροσωματίδια, τα οποία επιβαρύνουν το αναπνευστικό και το καρδιαγγειακό σύστημα.

Η άμεση έκθεση προκαλεί δυσφορία, πονοκεφάλους και ερεθισμούς, ενώ η μακροχρόνια έκθεση συνδέεται με σοβαρές χρόνιες παθήσεις. Δεν είναι σπάνιο οι κάτοικοι να αναγκαστούν να κλείνουν σπίτια και καταστήματα, για να προστατευτούν από τον καπνό, για να αποφύγουν τα τοξικά νέφη.

Πυροσβεστική και μέτρα ελέγχου

Η Πυροσβεστική κάθε φορά κινητοποιείται με δυνάμεις και μέσα για την κατάσβεση. Ωστόσο, πέρα από την άμεση επέμβαση, τίθενται σοβαρά ερωτήματα:

Έχουν πραγματοποιηθεί τακτικοί έλεγχοι στον χώρο του ΧΥΤΑ για την πρόληψη τέτοιων περιστατικών;
Είχαν γίνει συστάσεις στον φορέα διαχείρισης για συνεχή επιχωμάτωση, απομάκρυνση εύφλεκτων υλικών και διασφάλιση μέτρων πυροπροστασίας και λειτουργικότητας του εξοπλισμού;
Υπήρξε συμμόρφωση στις οδηγίες που ενδεχομένως έχουν δοθεί;
Ελέγχεται η εφαρμογή των μέτρων, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν θα επαναλαμβάνονται τα ίδια φαινόμενα;

Οι ευθύνες του Δήμου

Η διαχείριση του ΧΥΤΑ είναι ευθύνη του Δήμου, που οφείλει να εξασφαλίζει την ασφαλή λειτουργία του και να προστατεύει την υγεία των πολιτών.
Κάθε φωτιά που επαναλαμβάνεται αφήνει πίσω της καπνούς τοξικούς και αναπάντητα ερωτήματα για την τήρηση των υποχρεώσεων.
Από το οπτικό υλικό, φαίνεται να υπάρχουν μεγάλες ποσότητες πλαστικού. Τι συμβαίνει με την ανακύκλωση; Λειτουργεί; Μάλλον όχι.
Ο Δήμος δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης. Η συνεχιζόμενη επικινδυνότητα του ΧΥΤΑ καταδεικνύει την ανάγκη άμεσης ενημέρωσης για τις ενέργειες που έχουν γίνει ή δεν έχουν γίνει στην διαχείριση του χώρου.
Διαβάζουμε "ευχαριστήριο" του δημάρχου, που δεν ζητά έστω μια συγνώμη, ενώ παραλείπει να ευχαριστήσει όλους όσοι συμβάλουν στην κατάσβεση της φωτιάς, σε χώρο ελέγχου και ευθύνης του Δήμου.

Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού στη Νεάπολη: Ζωντανό σχέδιο ή ξεχασμένη εξαγγελία;

 Η εξαγγελία για τη δημιουργία του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Κρήτης στη Νεάπολη είχε παρουσιαστεί με θριαμβευτικούς τόνους και ανάλογη δημοσιότητα.

Μάλιστα, η Ιερά Μητρόπολη είχε δηλώσει έμπρακτα τη στήριξη της, προτείνοντας ακόμη και την παραχώρηση υποδομών για τη στέγαση του εγχειρήματος. Όλα αυτά έδιναν την εικόνα πως το σχέδιο είχε στέρεες βάσεις και σοβαρές πιθανότητες υλοποίησης.
Στην πράξη όμως τι έχει γίνει; Υπάρχει εξέλιξη; Κανείς δεν ξέρει.

Οσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο επιβεβαιώνεται η γνωστή ελληνική παθογένεια. Μετά τις φωτογραφίες και τις εξαγγελίες, επικρατεί η σιωπή. Ο Δήμος Αγίου Νικολάου, που αρχικά πανηγύριζε για την πρωτοβουλία (που για την ιστορία, η ιδέα δεν ήταν του δημάρχου), δείχνει σήμερα αδρανής.
Καμία ανακοίνωση, κανένα χρονοδιάγραμμα, καμία συγκεκριμένη κίνηση.

Και όμως, η δημιουργία ενός τέτοιου Κέντρου θα ενίσχυε την παρουσία του Πανεπιστημίου στο Λασίθι,και θα συνέβαλε στην ανάδειξη της ιστορική κληρονομιά του Μεραμβέλλου και ολόκληρης της Κρήτης.
Με τη στήριξη της Εκκλησίας, με τις υποδομές των Γενικών Αρχείων του Κράτους και με τη διάθεση της πανεπιστημιακής κοινότητας, υπήρχαν όλα τα εχέγγυα.
Αυτό που λείπει είναι η συνέπεια και η πολιτική βούληση από πλευράς Δήμου.

Τι συμβαίνει; Εχει παγώσει το σχέδιο; Ακυρώθηκε; Μήπως όλη η ιστορία περιορίστηκε σε ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα;
Αν ο Δήμος δεν θέλει να προχωρήσει, ας το πει ξεκάθαρα.
Να ξέρουμε αν μιλάμε για ακόμη μια χαμένη ευκαιρία για τον τόπο μας και τη Νεάπολη.
Πουθενά αλλού δεν συμβαίνει αυτό που βλέπουμε στον τόπο μας. Κλωτσάμε ευκαιρίες, και μετά γκρινιάζουμε γιατί μας αφήνουν έξω από τον σχεδιασμό. Είναι λογικό, αφού η αξιοπιστία μας έχει αποδειχτεί πολλές φορές ότι είναι ανύπαρκτη.

Ασθενείς μάρτυρες στο θέατρο του παραλόγου

Η σκηνή διευθυντικού στελέχους στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου, μπροστά σε ασθενείς και συγγενείς να καταφέρεται με οργή και μένος κατά του διοικητή της ΥΠΕ, να τον κατηγορεί μεταξύ άλλων ότι διέλυσε το νοσοκομείο, αλλά και να απειλεί ότι θα πάει να τα πει στον Αδωνι, θα αρκούσε από μόνη της για να αντιληφθεί κανείς το επίπεδο του στελέχους.

Αν βέβαια γνωρίζεις ότι αυτό το στέλεχος διαθέτει μεγαλύτερη γλώσσα από εγκέφαλο, τότε λες να το παραβλέψεις.

Οταν όμως το ίδιο στέλεχος δήλωσε με περίσσιο θράσος, ότι τη θέση του την οφείλει σε βουλευτή, και ότι στις εκλογές θα του κάνει πόρτα–πόρτα αγώνα, τότε δεν μιλάμε μόνο για ένα προβληματικό στέλεχος, αλλά για ωμή ομολογία της πελατειακής σχέσης και των κριτηρίων επιλογής σε κρίσιμα πόστα.
Ισως βέβαια, αυτό είναι ισχυρό και αρκετό προσόν στελέχους σε νοσοκομείο, που επισκιάζει κάθε άλλη αξιοκρατικότερη επιλογή.

Ασθενείς και συνοδοί, βρέθηκαν να παρακολουθούν άναυδοι ένα θέατρο μικροπολιτικής αυθάδειας, ενός στελέχους που με αντικειμενικά κριτήρια, δεν θα είχε πιθανότητα για τέτοια θέση.
Αυτό που διαλύει πραγματικά το νοσοκομείο δεν είναι τόσο οι αποφάσεις των άνωθεν, αλλά κυρίως η ευτέλεια όσων το μεταχειρίζονται ως προσωπικό φέουδο.
Αντί για στήριξη και σοβαρή διοίκηση, η δομή παραδίδεται σε έναν φαύλο κύκλο απαξίωσης που την καθιστά χαμένη υπόθεση.
Είναι η αιτία που κάποιοι, με γνώμονα τη συνείδηση τους επέλεξαν την σύγκρουση με τη σήψη, παρά να υποκύψουν σε πελατειακές λογικές και επιζήμιες για την υγεία επιλογές.

Κι αν η συγκεκριμένη εικόνα σοκάρει, είναι γιατί αποτυπώνει με τον πιο γυμνό τρόπο το πως αντιλαμβάνονται ορισμένοι τον ρόλο τους στη δημόσια υγεία. Οχι ως λειτούργημα, αλλά ως λάφυρο εξουσίας, συναλλαγής, ακόμα και συγκάλυψης σοβαρών γεγονότων.
Αυτό ακριβώς είναι που δηλητηριάζει το ΕΣΥ και απαξιώνει το έργο χιλιάδων έντιμων εργαζομένων.
Είναι προφανές, πως η διοικήτρια και ο βουλευτής, εκτίθενται από αυτή την συμπεριφορά, αφού από τις δικές τους πλάτες αντλεί το θράσος. Αν θεωρούν ότι τους τιμά, ας συνεχίσουν να παρέχουν ασυλία στον παραλογισμό.
Απέναντι σε αυτή τη σήψη, το δίλημμα είναι σαφές. Ή ανοχή και συνενοχή, ή σύγκρουση με όσους θεωρούν ότι μπορούν να μετατρέπουν νοσοκομεία σε παραμάγαζα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Κάθε μέρα γίνεται και περισσότερο φανερό, πως το νοσοκομείο Αγίου Νικολάου, καταρρέει κυρίως εκ των έσω.

@όλοι

Ο κ. Μανουσάκης έχει κόψει άλυσο!

Ο υποφαινόμενος βγήκε δημόσια και κατήγγειλε την εκδίωξη της διευθύντριας αναισθησιολογίας. Την στάση της διοίκησης, αλλά και την στάση του τότε Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας. Τα όσα έλεγε στους διαδρόμους του χειρουργείου.

Για την απαίτηση να μπαίνουν πχ καισαρικές γιατί περιμένει η οικογένεια, αλλά όχι ένα ατύχημα ενός νέου. Θλιβερές καταστάσεις.
Τόλμησα να μιλήσω και για μαγαζάκια στο ΔΣ, αλλά η σιωπή του κ. Μανουσάκη ήταν εκκωφαντική.
Και ναι ψήφισα τις θέσεις, γιατί δεν μπορεί να συμπεριφέρονται κάποιοι σε εργαζόμενους με τον τρόπο που κατήγγειλα και εμείς να τους κρατούμε ομήρους.
Ξέρει πολύ καλά ο κ. Μανουσάκης τα ταξίματα, τα καλοπιάσματα, τις υποσχέσεις για θέσεις, για να τους δελεάσουν και να έρθουν στο νοσοκομείο. Γιατί δεν βγήκε να τα πει;
Και η ευθύνη είναι δική μου; Δεν ντρέπεται;
Αν ψάχνει ευθύνες, να κοιτάξει τον καθρέπτη. Που έχει κατσικωθεί σε ένα ευαίσθητο τμήμα, παρότι προβλήματα υγείας δεν του επιτρέπουν ασκεί με ασφάλεια τα καθήκοντα του. Που φοβούνται να τον μετακινήσουν. Δεν έχει αξιοπρέπεια; Επαγγελματισμό; Συνείδηση; Εκμεταλλεύεται την ιδιότητα του για να μένει στο απυρόβλητο, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που βάζει τους ασθενείς.
Αλλά ποιος να τον ακουμπήσει; Η Διευθύντρια της νοσηλευτικής που τον παίρνει τηλέφωνο όταν εργαζόμενοι δεν εκτελούν εντολές, που ο ίδιος ουσιαστικά δίνει; Τραγική κατάσταση!
Ή μήπως η διοικήτρια που μπουκάρει στο γραφείο της ότι ώρα θέλει και τον τρέμει; Ούτε τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας φαίνεται δεν τολμά να καλεί στο γραφείο της, για να αποφύγει την μήνιν του!
Εφτασε στο σημείο ο κ. Μανουσάκης να κατηγορεί και να καταγγέλλει σε ΓΣ, τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας, έναν γιατρό υπόδειγμα ανιδιοτέλειας, γιατί δεν υποκύπτει στα καπρίτσια του, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στους υπόλοιπους...
Αλλά για ένα σκάνδαλο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ζημιά για το νοσοκομείο, δεν βρήκε μια λέξη να πει.
Το μόνο που ενδιαφέρει τον κ. Μανουσάκη, είναι το κουκούλωμα υποθέσεων που τον αφορούν και ο σκιώδης έλεγχος του νοσοκομείου.
Σχολιάζω για τους πολίτες, που ταλαιπωρούνται, την ώρα που κατά τα άλλα λαλίστατος κ. Μανουσάκης, έχει κάνει συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι με τον βουλευτή, για το κουκούλωμα της ΕΔΕ του. Αυτής που είχε παραδεχτεί ο ίδιος την ευθύνη του.
Οχι κ. Μανουσάκη. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν είναι όλα πολιτική και συνδικαλισμός. Πάνω απ όλα είναι το κοινό καλό και η συνείδηση.
Εσείς επιλέξατε την εξουσία. Φτάσατε στο σημείο να πάρετε διαζύγιο για μια καρέκλα. Να διαλύσετε την οικογένεια σας. Ποια μεγαλύτερη απόδειξη για το πάθος και το ήθος σας;
Και θα τολμήσετε να μιλήσετε για έναν εθελοντή; Που προτίμησε την σύγκρουση παρά τον συμβιβασμό για μια καρέκλα;

Που τόλμησε να βγει δημόσια να εκφράσει την άποψη του, πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια;
κ. Μανουσάκη, έχετε καταντήσει συνδικαλιστικό απολειφάδι. Ενας ευνοημένος της εξουσίας, που το παίζει επαναστάτης. Με απεριόριστη τοξικότητα, χειριστικός, εκδικητικός. Αλλά όχι σε μένα αυτά. Στην γωνιά σου.
Σε ότι με αφορά, το έχω ξαναπεί, ήταν μια λύτρωση η διακοπή της συμμετοχής μου στο ΔΣ. Αλλωστε, ποτέ για μένα δεν ήταν αυτοσκοπός καμιά καρέκλα. Και προφανώς δεν είμαι στέλεχος, όπως επιμένει να με χαρακτηρίζει το "πασοκάκι". Απλος ψηφοφόρος, εδώ και πάνω από 15 χρόνια.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω και μπορώ να κάνω και πριν δεν είχα τον χρόνο.
Ομως, δεν μπορώ να σιωπώ για όσα γίνονται στο νοσοκομείο. Δεν θα τους κάνω αυτή την χάρη. Οσο κάποιοι θα λέτε ψέματα, θα λέω αλήθειες.

ΥΓ: Η ιστοσελίδα μου (mirabelo.gr) είναι επώνυμη. Δεν είναι σημερινή, αλλά έχει παρελθόν κάπου 20 ετών. Οσο και αν ενοχλεί, θα συνεχίσει να αναδεικνύει ζητήματα.

 

Βασιλάκης Μιχάλης 

Προσθήκη 22:23. Απειλεί ότι θα κινηθεί νομικά. Στο χωριό μου μου λένε, "τον κ...ο του να φοβερίζει"!
Ολα όσα έχω γράψει είναι απολύτως αληθή. Οπότε, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
Αντιμετωπίζω το ξέσπασμα και τον πανικό του με ηρεμία και ψυχραιμία. Αντιλαμβάνομαι ότι οι αλήθειες ενοχλούν.

Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου: Στα όρια της λειτουργικής κατάρρευσης λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων

 

Στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου η κατάσταση τείνει να γίνει μη διαχειρίσιμη. Οι δύο αναισθησιολόγοι, είναι αμφίβολο αν μπορούν λόγω εξάντλησης να συνεχίσουν σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες, υπό τους υπάρχοντες ρυθμούς.​
Σε συνδυασμό με τα ρεπό τους, αυτό σημαίνει πως ούτε πέντε μέρες τον μήνα δεν θα υπάρχουν ταυτόχρονα δύο αναισθησιολόγοι για να καλύπτουν τα τακτικά χειρουργεία.​
Αυτό αλλάζει λίγο, με τα χρεωστικά ρεπό, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Ενώ κάποιοι έχουν να λαμβάνουν τα ρεπό τους ακόμα και 4-5 χρόνια.

​Παρότι διαχρονικά υπήρχε ζήτημα με τους αναισθησιολόγους, κάποιοι εγκλημάτησαν κατά του νοσοκομείου. Σε απάντηση προβλημάτων τους έδειχναν την πόρτα, έλεγαν ότι "κανέναν δεν κρατούμε με το ζόρι", ή φώναζαν "στ α....α μου αν φύγει ή αν μείνει".
Ετσι χάθηκαν απόλυτα δικαιολογημένα στελέχη του νοσοκομείου. Κάποια από αυτά ειπώθηκαν επώνυμα δημόσια, κατά το παρελθόν.

​Επί του παρόντος. Η λειτουργία του νοσοκομείου καθίσταται ιδιαίτερα επισφαλής​. Σε περίπτωση που τη στιγμή τακτικού χειρουργείου προκύψει επείγον περιστατικό, δεν θα μπορεί να υπάρξει ασφαλής αντιμετώπιση.​ Και φυσικά, το νοσοκομείο θα μένει για πάρα πολλές μέρες χωρίς εφημερία αναισθησιολόγου.
Κίνδυνος επίσης προκαλείται από την εξάντληση, που αυξάνει τον κίνδυνο λάθους. Είναι και αυτό μια σοβαρή παράμετρος που πρέπει να αξιολογηθεί.

​Το πρόβλημα πηγάζει από τη υποστελέχωση, κυρίως σε γιατρούς, και​ επιδεινώνεται με την έλλειψη βούλησης για ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των νοσοκομείων του νομού. Παρότι συνολικά υπηρετούν πέντε αναισθησιολόγοι, υπάρχουν μέρες που δεν εφημερεύει κανένας ή που η εφημερία δεν συνδυάζεται με παρουσία άλλων κρίσιμων ειδικοτήτων, όπως ​χειρουργικών ή ακτινολόγων. Και πάλι δεν θα λυθεί το πρόβλημα, όμως μειώνεται κάπως.

Την ίδια στιγμή, ρουσφετολογικές μετακινήσεις γιατρών ​και λοιπού προσωπικού σε νοσοκομεία εκτός νομού​, επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ήδη ασφυκτική κατάσταση. Έτσι, το κεντρικό νοσοκομείο του Λασιθίου τείνει να εξισωθεί με τα υπόλοιπα του νομού, με απώλεια του χαρακτήρα του​ ως κεντρικό.

Ακόμη και το κίνητρο που υπήρχε για απογευματινά χειρουργεία​, τα οποία ​θα ήταν δωρεάν για τους ασθενείς​, μπλοκάρ​εται λόγω αντίδρασης του παρασκηνιακού διοικητή του νοσοκομείου, με αποτέλεσμα να χάνονται πολύτιμες δυνατότητες.
​Εκτός και αυτό είναι προσχεδιασμένο, ​ώστε κάποιοι με τα νέα χαμηλά δεδομένα, να μπορούν να στηρίξουν το διαχρονικό μαγαζάκι τους.​
Παράλληλα, η πτώση των στατιστικών του νοσοκομείου, η κατάρρευση των εσόδων, έχει άμεσο αντίκτυπο στη χρηματοδότηση του, κάτι που θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κρίση.

Οι συνέπειες είναι σοβαρές τόσο για τους ασθενείς, όσο και για το μέλλον της δομής, η οποία σταδιακά διολισθαίνει σε Κέντρο Υγείας.
Ακόμα και αν έκλεινα όλες οι άλλες δομές για να στηριχτεί το κεντρικό, και πάλι δεν θα επαρκούσε το προσωπικό να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών. Τόσο τραγική είναι η κατάσταση.
Αντί για λύσεις, επικρατούν προσωπικές σκοπιμότητες, εξυπηρετήσεις και συγκάλυψη. Ο τοπικός βουλευτής, εξαντλώντας την παρέμβαση του στον έλεγχο των διοικήσεων και στις εξυπηρετήσεις, δείχνει να αδιαφορεί για τις πραγματικές συνέπειες στη δημόσια υγεία του Λασιθίου.
​Το νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου δεν πεθαίνει από φυσικά αίτια​. Το στραγγαλίζουν συνειδητά. Η αδιαφορία, οι εμμονές, οι ρουσφετολογικές πρακτικές και η μικροπολιτικ​ή​, οδηγούν τη δομή στ​η κατάρρευση.
​Οσοι σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα, αύριο θα ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες​ ή θα το παίζουν σωτήρες μπροστά στους ίδιους τους πολίτες που άφησαν χωρίς περίθαλψη.