Κόκκινα φανάρια... το όραμα Μενεγάκη!

Η πόλη του Αγίου Νικολάου βρέθηκε το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο μιας απόφασης που μόνο ως οπισθοδρόμηση μπορεί να χαρακτηριστεί. Ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου, Μανώλης Μεναγάκης, επέλεξε να ακυρώσει το έργο της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου. Ενα έργο που είχε περάσει από δημόσια διαβούλευση, βρισκόταν σε τροχιά δημοπράτησης, και παρουσιαζόταν ως εμβληματικό για το μέλλον και την ανάπτυξη της πόλης και ειδικότερα του παραλιακού.

Η σημασία του έργου
Η ανάπλαση του παραλιακού στόχευε στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, την αναβάθμιση και καλύτερη αξιοποίηση της περιουσίας τους, στην ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης, στη βιώσιμη ανάπτυξη και τη διευκόλυνση της κινητικότητας. στη δημιουργία ενός ελκυστικού χώρου για κατοίκους και επισκέπτες, που παράλληλα θα έδινε αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή.
Η μονοδρόμηση του παραλιακού, μελετημένη και θεσμικά εγκεκριμένη, συνδεόταν με μια συνολική στρατηγική για το κυκλοφοριακό και την αστική ανάπτυξη.

Η υπόσχεση που δεν τηρήθηκε
Ο κ. Μεναγάκης είχε δεσμευτεί δημόσια πως θα προχωρούσε σε νέα διαβούλευση, προκειμένου να εξεταστεί η επιστροφή σε διπλή κατεύθυνση:

Είναι καλό να πάρουμε υπόψη τη γνώμη όλων πολιτών και επαγγελματιών στον Άγιο Nικόλαο είπε μεταξύ άλλων μιλώντας στο fonien.gr ο δήμαρχος Αγίου Νικολάου Μανώλης Μενεγάκης ώστε η τελική απόφαση να έχει την έγκριση και της τοπικής κοινωνίας.

Ωστόσο η υπόσχεση έμεινε στα λόγια. Παραπλάνηση και ψέματα ξανά. Χωρίς διάλογο με τους πολίτες και τους φορείς, με μια διαδικασία που θυμίζει πραξικόπημα, το έργο ακυρώθηκε με απόφαση δημοτικού συμβουλίου, αφού για μήνες ο δήμαρχος είχε εμποδίσει κάθε ενέργεια για την υλοποίηση του. Ψέματα επίσης ήταν ότι τα κονδύλια θα πήγαιναν για την ανάπλαση της Πλατείας Νεάπολης. Είχε επισημανθεί από την αρχή, αλλά αναγκάστηκε να δεχθεί την αλήθεια, όταν πλέον δεν μπορούσε να υποστηρίξει άλλο το ψέμα του.

Πρακτικά και τεχνικά αδιέξοδα
Η επιλογή για επαναφορά της διπλής κυκλοφορίας έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις προδιαγραφές της οδού. Η πόλη αναγκάζεται τώρα να καταφύγει σε τοποθέτηση φωτεινών σηματοδοτών σε τμήμα που δεν αντέχει το "όραμα" Μενεγάκη. Το αποτέλεσμα δεν θα είναι βελτίωση, αλλά νέα προβλήματα. Mποτιλιαρίσματα, καθυστερήσεις, επιβάρυνση κατοίκων και επισκεπτών, κίνδυνος ατυχημάτων.

Κόκκινα φανάρια... το όραμα Μενεγάκη
Αντί για ανάπλαση, βιώσιμη κινητικότητα και μια πόλη που κοιτάζει μπροστά, ο Άγιος Νικόλαος καταλήγει με κόκκινα φανάρια. Αυτό είναι το «όραμα» που κληροδοτεί ο κ. Μεναγάκης. Μια παραλιακή οδός κολλημένη στην καθυστέρηση, στα μποτιλιαρίσματα και στην ασφυξία, χωρίς καμία προοπτική πραγματικής αναβάθμισης. Η πόλη δεν αξίζει φανάρια που συμβολίζουν στασιμότητα και προκαλούν άλλους συνειρμούς, αλλά έργα που ανοίγουν δρόμους ανάπτυξης και εξέλιξης.

Πολιτική και ηθική διάσταση
Η ακύρωση του έργου θίγει την ίδια την έννοια της πολιτικής ευθύνης και της διαφάνειας. Όταν ένα έργο έχει εγκριθεί θεσμικά, έχει περάσει από διαβούλευση και έχει παρουσιαστεί ως προοπτική ανάπτυξης, η ακύρωσή του με συνοπτικές διαδικασίες ισοδυναμεί με πολιτικό πραξικόπημα εις βάρος της τοπικής κοινωνίας.

Ενα χαμένο στοίχημα
Η πόλη του Αγίου Νικολάου έχασε μια μοναδική ευκαιρία να εκσυγχρονίσει το πρόσωπό της, να ενισχύσει την ταυτότητά της ως τουριστικός και πολιτιστικός προορισμός, να αναβαθμίσει την καθημερινότητα των κατοίκων της. Αντί γι’ αυτό, μπαίνει σε ένα τέλμα εσωστρέφειας και κακής διαχείρισης.

Ο Άγιος Νικόλαος αξίζει περισσότερα. Οχι κόκκινα φανάρια, που στην ερημιά και την σκιά της νύχτας, να θυμίζουν παρακμή και σκοτεινές συνήθειες, αντί τον κοσμοπολίτικο και ζωντανό δρόμο που στα νιάτα μας γνωρίσαμε. Αξίζει σχεδιασμό με όραμα, συμμετοχικότητα, και προοπτική. Οχι εμμονικές αποφάσεις που καταργούν όσα με κόπο σχεδιάστηκαν και μάλιστα με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, και όχι από το ταμείο του δήμου, δηλαδή την τσέπη μας, όπως υπόσχεται ο κ. Μενεγάκης.

Το πραξικόπημα του παραλιακού: Πώς χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης για τον Άγιο Νικόλαο

 

Η εμμονή στη άποψη για διπλή κυκλοφορία στον παραλιακό, είναι πραγματικά εγκληματική για την αναπτυξιακή προοπτική του Αγίου Νικολάου. Ο Δήμαρχος, εντελώς άσχετος με το επιστημονικό αντικείμενο της Τεχνικής Υπηρεσίας, έχει κρατήσει την αρμοδιότητα και φαίνεται έχει βραχυκυκλώσει εντελώς την υπηρεσία.

Η απόφαση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, αναφέρεται σε έγγραφο του Διευθυντή Μελετών του Δήμου, ότι "επιβεβαιώνει τα ανωτέρω τεχνικά στοιχεία και δεδομένα που είναι προαπαιτούμενα για την ανάκληση της απόφασης ΕΣΑΛ", ενώ σε άλλο σημείο, προφανώς μη βολικό, "εκφράζει και μια δική του άποψη για την αναγκαιότητα παραμονής στην μονοδρόμηση μέχρι να γίνουν διαπλατύνσεις σε τμήμα της οδού".
Δηλαδή εκεί που "επιβεβαιώνει" είναι σαν Διευθυντής Μελετών, εν εκεί που διαφωνεί είναι "δική του άποψη";
Λοιπόν... Οτι περιέχει το έγγραφο, είναι η θέση του Διευθυντή Μελετών του Δήμου, και όχι προσωπική άποψη, η οποία πρέπει να ληφθεί υπόψιν.
Υπάρχει αναφορά σε κυκλοφοριακή μελέτη. Αποτελεί φαρσοκωμωδία το ζήτημα αυτό. Η μελέτη ήταν στην κυριολεξία στο ποδάρι, στερούμενης κάθε αξιοπιστίας.
Διαβάζουμε όμως και για τοποθέτηση σηματοδότη. Αραγε, τι χρειάζεται ο σηματοδότης σε ενδιάμεσο σημείο, αν τα χαρακτηριστικά της οδού επιτρέπουν διπλή κυκλοφορία;
Είναι ξεκάθαρο πως η διατομή του οδοστρώματος δεν επαρκεί για την ασφαλή κυκλοφορία, το οποίο αναγνωρίζεται και στην πρόταση, και προκειμένου να ικανοποιηθεί η εμμονή, μπαίνει σηματοδότης σε ενδιάμεσο της οδού σημείο!
Είναι προφανές πως άμεσα δεν μπορεί να γίνει διπλής κυκλοφορίας. Χρειάζονται έργα. Η βιασύνη δείχνει ότι δεν ενδιαφέρει τόσο η ασφάλεια, όσο το γεγονός ότι κάποιοι θέλουν να είναι περισσότερο προσβάσιμα τα ξενοδοχεία τους. Το έχουν εκφράσει άλλωστε.
Σε ότι αφορά τη συνεδρίαση του ΔΛΤ και τη νομιμότητα συζήτησης του θέματος, είναι ξεκάθαρο ότι οι παρατυπίες που καταγγέλθηκαν έπρεπε να είναι λόγος ακύρωσης συζήτησης του θέματος. Παρόλα αυτά, δεν καταγράφηκε στο πρακτικό η ακριβής αιτίας της ένστασης του κ. Λουκάκη για μη ενημέρωση του και το αίτημα για αναβολή του θέματος. Αυτή ήταν πως τα στοιχεία στάλθηκαν σε λάθος email!
Επίσης, το γιατί πρέπει να ακυρωθεί μια προηγούμενη απόφαση, δεν μπορεί να είναι άσχετο με το αν σήμερα αυτό επιφέρει δυσμενέστερο αποτέλεσμα. Η όποια ανάκληση απόφασης, έπρεπε να βασίζεται σε επικαιροποιημένα κυκλοφοριακά στοιχεία.
Το ΔΛΤ λειτούργησε σε εντεταλμένη υπηρεσία, αδιαφορώντας για τη νομιμότητα και τη πληρότητα της απόφασης.
Πάμε στο θέμα του Δημοτικού Συμβουλίου. Η αλλαγή της προηγούμενης απόφασης, χωρίς διαβούλευση και τις λοιπές διαδικασίες που είχαν προηγηθεί στην προηγούμενη απόφαση, αποτελεί πραξικόπημα.
Πραξικόπημα ήταν και το ότι χωρίς απόφαση του ΔΣ, πάγωσε κάθε διαδικασία για την ανάπλαση του παραλιακού, οδηγώντας στο τέλμα το έργο και πιθανότατα στην απώλεια της χρηματοδότησης.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η υλοποίηση του έργου θα ξεκινούσε 11/2023, δηλαδή πάνω στην αλλαγή της δημοτικής αρχής, και θα ολοκληρωνόταν 6/2026.
Χωρίς απόφαση του ΔΣ, πάγωσε το έργο και πιθανόν τα χρήματα θα χαθούν. Κι αν δεν χαθούν, πολύ πιθανόν θα σπαταληθούν ώστε να καλυφθεί το πραξικόπημα του παραλιακού.
Είναι δε απόλυτα αντιφατικό από την μια να κοπτόμεθα για τον κυκλοφοριακό φόρτο, και από την άλλη να μιλάμε για πεζοδρόμηση του κέντρου. Αυτό δεν είναι ζήτημα;
Προφανώς το ζήτημα είναι που δίνεις προτεραιότητα. Στον πεζό και την ποιότητα ζωής, ή στα οχήματα;
Δεν μπορεί αυτό να είναι αντιφατικό.
Σημαντικό είναι πως δεν υπήρξε καμία διαβούλευση με τους πολίτες. Σημαντικό είναι πως δεν ερωτήθηκαν αρμόδιες υπηρεσίες, όπως πχ η τροχαία, αφού πουθενά δεν διαπιστώθηκε αναφορά σε άλλες υπηρεσίες.
Πέντε εκατομμύρια για μια πραγματική ανάπλαση του παραλιακού, δεν θα βρεθούν. Ηταν η μόνη ευκαιρία να αλλάξει πρόσωπο και να υπάρξει ανάπτυξη στην περιοχή. Την βράδυ, ακόμα και τώρα που είμαστε στο μέγιστο της τουριστικής κίνησης, η περιοχή είναι έρημη και σκοτεινή.
Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για ανάπλαση, που θα έδινε αναπτυξιακή ώθηση.
Παράλληλα είναι ενάντια στη λογική της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης.
Η πόλη μας δεν μπορεί να πορεύεται με αποφάσεις που εξυπηρετούν λίγους και αφήνουν πίσω το κοινό συμφέρον. Ο Αγιος Νικόλαος αξίζει σύγχρονο σχεδιασ​μό, διαφάνεια και σεβασμό στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Δεν αξίζει να θυσιάζει το μέλλον του στον βωμό μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και ιδιωτικών συμφερόντων. Η ιστορία θα γράψει ότι γκρέμισε μια μοναδική ευκαιρία, γιατί ότι έργο και να σχεδιάσει ο δήμος, θα είναι μπάλωμα, με προϋπολογισμό πολύ χαμηλότερο των 5 εκατομμυρίων που που είχαν εγκριθεί.

Το ρουσφέτι βλάπτει σοβαρά την υγεία

Υπηρέτησα για δύο θητείες ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των διασυνδεόμενων νοσοκομείων του Λασιθίου. Δεν ήταν μια τυπική θητεία. Ηταν μάχη. Οι προκλήσεις πολλές, τα προβλήματα τεράστια. Αφιέρωσα αμέτρητες ώρες εθελοντικής εργασίας, πέρα από κάθε υποχρέωση, της εντελώς άμισθης ιδιότητας μου.

Αντιμετώπισα όμως και ένα σύστημα ευνοιοκρατίας και διαπλοκής. Δεν υπέκυψα σε πιέσεις για ρουσφέτια που θα υπονόμευαν τη λειτουργία των νοσοκομείων. Δεν συγκάλυψα σκάνδαλα, δεν προστάτεψα ημέτερους. Αντιθέτως, ήρθα σε σύγκρουση με τη σήψη, γνωρίζοντας το κόστος. Δέχθηκα απειλές, συκοφαντίες, ύβρεις.
Στήριξα, όταν έπρεπε, ανθρώπους έξω από τον πολιτικό μου χώρο, γιατί το σωστό και το δίκιο είναι πάνω από παρατάξεις. Και το τίμημα το ανέλαβα εν γνώσει μου.
Βγήκα ακόμα και δημόσια να στηλιτεύσω τα όσα στραβά συμβαίνουν, να στηρίξω εργαζόμενους και δομές υγείας.
Δυσαρέστησα τον βουλευτή Λασιθίου, Γιάννη Πλακιωτάκη. Όμως στη ζωή πρέπει να επιλέξεις αν θα κοιμάσαι ήσυχος με τη συνείδησή σου ή αν θα είσαι αρεστός στα κέντρα εξουσίας. Εγώ τέτοια διλήμματα ποτέ δεν είχα.
Δεν είναι όλα ρουσφέτι και ψηφαλάκια. Η υγεία δεν μπορεί να είναι λάφυρο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Οι διοικήσεις από το 2019, ήταν επιλογές του κ. Πλακιωτάκη. Ηταν βαρύ φορτίο να συμμαζεύω τα αποτελέσματα τους.
Σήμερα, η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ. Οι ελλείψεις βγάζουν μάτι. Το κεντρικό νοσοκομείο αφήνεται να σαπίσει. Η επέκταση θάφτηκε στα συρτάρια. Το Κέντρο Αποθεραπείας στη Νεάπολη είναι γιοφύρι της Άρτας. Το νοσοκομείο Ιεράπετρας σβήνει σιωπηλά. Και το νοσοκομείο Σητείας, παρά την καταγωγή του κυβερνητικού βουλευτή, φυτοζωεί.
Αντί να δούμε λύσεις, βλέπουμε βολέματα. Το πως πχ θα γίνει η κολλητή διευθύντρια, αν και τελευταία στη λίστα και χωρίς ουσιαστικά προσόντα. Η ίδια για την οποία αναγκάστηκα να ζητήσω εισαγγελική παραγγελία για τον σύζυγο της λόγω απειλών κατά της ζωής μου.
Την ίδια ώρα, υπόθεση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ζημίας του νοσοκομείου είναι θαμμένη. Συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι για να κλείνουν ΕΔΕ, ώστε να προστατευτεί εργατοπατέρας και να μην ασχολείται με τον βουλευτή.
Είναι τόσα πολλά, που χρειάζονται ώρες για την αναφορά τους. Η ουσία είναι πως οι ευθύνες για την κατάσταση της υγείας στο Λασίθι, έχουν ονοματεπώνυμο.
Πρέπει να καταλάβουμε, πως όσο κολλητοί και αν είστε με τον βουλευτή, τον όποιο βουλευτή, της όποιας κυβέρνησης, αν δεν λειτουργούν σωστά τα νοσοκομεία, δεν θα σωθείτε. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η υγεία λοιπόν, δεν θα έπρεπε να είναι εργαλείο στα χέρια κανενός. Επρεπε να υπηρετεί τον πολίτη και μόνο.
Μέσα σε αυτό το τοπίο σήψης, υπάρχουν τίμιοι, καθαροί, αφοσιωμένοι εργαζόμενοι. Αυτοί που υπηρετούν την υγεία και τον ασθενή με σεβασμό, επαγγελματισμό και συνείδηση. Είναι η μόνη μας ελπίδα, κι αυτοί πρέπει να στηριχθούν.
Η υγεία στο Λασίθι είναι ζήτημα ζωής και αξιοπρέπειας. Οσο η πολιτική εξυπηρέτηση και η προσωπική φιλοδοξία μπαίνουν πάνω από τον ασθενή, τόσο θα βαθαίνει το χάσμα και θα πληθαίνουν οι απώλειες. Οι πολίτες αυτού του τόπου αξίζουν δημόσιες δομές υγείας που λειτουργούν, όχι ρημαγμένα κτίρια και βολεμένους ημέτερους.
Η διαφθορά και η αδιαφορία έχουν πρόσωπα, έχουν ονόματα. Όμως το ίδιο ισχύει και για την εντιμότητα και την ευσυνειδησία. Και αυτά τα πρόσωπα, οι αφοσιωμένοι εργαζόμενοι που καθημερινά κρατούν όρθιο ό,τι έχει απομείνει, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Η ευθύνη είναι συλλογική, αλλά η επιλογή είναι ατομική. Ή θα συνεχίσουμε να κλείνουμε τα μάτια, ή θα απαιτήσουμε την υγεία που μας αξίζει. Γιατί στο τέλος της μέρας, όταν έρθει η στιγμή της ανάγκης, ούτε τα ρουσφέτια, ούτε οι γνωριμίες θα μας σώσουν. Μόνο ένα σύστημα υγείας που υπηρετεί τον πολίτη. Τίποτε άλλο.​
Ο Γιάννης Πλακιωτάκης φέρει την απόλυτη ευθύνη για την πορεία της υγείας στον νομό, καθώς όλες οι διοικήσεις που τοποθετήθηκαν ήταν δικές του επιλογές. Αυτές οι επιλογές τον βαραίνουν ακέραια, όπως και τα αποτελέσματα τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Κλείνοντας, εύχομαι στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο καλή δύναμη και επιτυχία στο έργο του, με την ελπίδα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αφήσει πραγματικό αποτύπωμα στην υγεία του Λασιθίου. Όσο για μένα, νιώθω πραγματική λύτρωση που δεν είμαι μέρος της νέας σύνθεσης του, που ούτε άλλωστε επεδίωξα. Η μάχη αυτή έχει άλλους πλέον να τη δώσουν.

Μιχάλης Βασιλάκης