Μικρός τόπος, μεγάλα βύσματα

Στον Δήμο Αγίου Νικολάου, η λέξη "αξιοκρατία" μοιάζει ανέκδοτο. Ο Δήμαρχος συνεχίζει ακάθεκτος το ρουσφετολογικό του έργο.

H προκήρυξη για πρόσληψη ειδικού συμβούλου που κατά διαβολική σύμπτωση, είναι γιος βαφτιστηριού του πατρός του Δημάρχου, παρότι πήρε διαστάσεις, δεν φαίνεται να ανέστειλε την πρόθεση για το βαφτιστήρι, αφού καμιά νέα πληροφορία περί του αντιθέτου δεν έχει υπάρξει.
Η οικογενειοκρατία καλά κρατεί. Μαζί με το λάδι στη κολυμβήθρα φαίνεται πήρε και μια "διοριστοεπιταγή" και κάπως έτσι βολεύεται στον δήμο ο υιός του βαφτιστηριού. Μήπως να μετονομάσουμε τον δήμο σε "Ρουσφετολογική Αυτοδιοίκηση Α.Ε.";
Γιατί να ταλαιπωρούμαστε με αξιολογήσεις, όταν υπάρχουν γνωριμίες;

Προφανώς και η ανάδειξη και αυτού του ζητήματος δεν είναι μομφή για επαγγελματικά προσόντα, αλλά δεν μπορεί να τα έχουν μόνο συγκεκριμένα πρόσωπα που συνδέονται με αδιόρατα νήματα με την παρούσα εξουσία του δήμου.

Αυτές οι πρακτικές δεν είναι απλώς αναχρονιστικές. Είναι προσβλητικές για κάθε πολίτη που πίστεψε ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στον Δήμο Αγίου Νικολάου. Το δημόσιο δεν είναι οικογενειακή επιχείρηση, και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να είναι φέουδο.
Αποδεκτό να επιλέγει ο δήμαρχος συνεργάτες, αλλά η κατάσταση έχει ξεφύγει. Πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο, που φαίνεται έχει χαθεί εντελώς.Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.