Οταν η λογοτεχνία συναντά το Πανεπιστήμιο. Τι μπορούσε να γίνει στον 32ο διαγωνισμό.

Ο 32ος Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός του Δήμου Αγίου Νικολάου ολοκληρώθηκε, αφήνοντας όμως ανοικτά ερωτήματα σχετικά με τον σχεδιασμό και τις δυνατότητες ανάπτυξης του θεσμού. Ο διαγωνισμός, με συμμετοχές από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, προσφέρει ένα βήμα για έκφραση σε ιστορικά, κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα, αλλά δεν αξιοποιήθηκε η ευκαιρία σύνδεσης με ακαδημαϊκούς φορείς.

Χαμένη ευκαιρία συνεργασίας

Η φετινή διοργάνωση συνέπεσε με τη συζήτηση για το Κέντρο Μεσογειακής Ιστορίας, μια πρωτοβουλία που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ Δήμου και Πανεπιστημίου Κρήτης. Η ενεργός συνεργασία θα έδινε μεγαλύτερο βάθος και κύρος στον διαγωνισμό, και θα δημιουργούσε προοπτικές για μελλοντικές πρωτοβουλίες που θα ενίσχυαν ακόμα περισσότερο τον ρόλο του ως θεσμό πολιτισμού.

Ακαδημαϊκή συμμετοχή

Η κ. Μελίνα Ταμιωλάκη, Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, με πλούσιο βιογραφικό και εμπειρία, θα ήταν φυσική επιλογή για συμμετοχή και μια πρώτη ευκαιρία για συνεργασία. Η παρουσία της θα αναδείκνυε τη συνεργασία Δήμου - Πανεπιστημίου, προσφέροντας ουσιαστικό επιστημονικό υπόβαθρο. Εναλλακτικά, κάποιο άλλο πρόσωπο του Πανεπιστημίου.
Αντί αυτού, ο κ. Νίκος Ξυδάκης παρότι ορίστηκε και προβλήθηκε ως κεντρικός ομιλητής, παρέδωσε μόνο την ομιλία του χωρίς να παραστεί, κάτι που αναδεικνύει τα κενά στην οργάνωση και στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων προβολής του θεσμού.

Ερωτήματα και σχολιασμός

Η φετινή διοργάνωση αφήνει ερωτήματα που αξίζει να εξεταστούν για το μέλλον:

Γιατί δεν υπήρξε προσπάθεια να εμπλακεί ενεργά το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ειδικά γύρω από το Κέντρο Μεσογειακής Ιστορίας;
Υπήρξε επικοινωνία με την κ. Ταμιωλάκη ή άλλους πανεπιστημιακούς και γιατί δεν προχώρησε;
Πώς θα μπορούσε ο Δήμος να διασφαλίσει την παρουσία και ενεργή συμμετοχή των προσκεκλημένων ομιλητών;
Πώς θα διασφαλιστεί η συνέπεια και η συνέχεια του διαγωνισμού, ώστε να μην παραμένει απλώς μια ετήσια εκδήλωση χωρίς βάθος;

Η απουσία ακαδημαϊκών φορέων και η προβολή ομιλητών που τελικά δεν παρέστησαν, αποτελούν λάθη που μπορούν να αποφευχθούν στο μέλλον μέσω καλύτερης συνεννόησης και στρατηγικού σχεδιασμού.

Ο διαγωνισμός δεν πρέπει να είναι απλώς μια εκδήλωση.
Η ενεργότερη εμπλοκή του Πανεπιστημίου Κρήτης, ειδικά σε σχέση με το Κέντρο Μεσογειακής Ιστορίας, θα μπορούσε να αναβαθμίσει τον διαγωνισμό, να δημιουργήσει γέφυρες γνώσης και πολιτισμού και να θέσει τα θεμέλια για μια σταθερή και βιώσιμη πολιτιστική πρωτοβουλία στην περιοχή.
Η φετινή εμπειρία λειτουργεί ως πολύτιμο μάθημα για λάθη που πρέπει να αποφευχθούν, ώστε οι επόμενες διοργανώσεις να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους, και το αποτέλεσμα να είναι ακόμα καλύτερο.