Η δημοτική αρχή με επικεφαλής τον Δήμαρχο, έχει καταφέρει να γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη στη Νεάπολη, τη δημοτική ενότητα που κάποτε αποτελούσε ζωντανό κέντρο αναφοράς για ολόκληρο το Μεραμπέλο.
Αντί να στηριχθεί και να αναδειχθεί, η Νεάπολη απαξιώνεται συστηματικά, με τρόπο που δεν μπορεί πλέον να αποδοθεί σε αστοχίες ή προχειρότητες, αλλά φανερώνει μια βαθύτερη επιλογή εγκατάλειψης.
Μετά την κοροϊδία ότι χρήματα από τα ΣΒΑΑ που προορίζονταν για την ανάπλαση του παραλιακού θα κατευθύνονταν στη Νεάπολη, εξαγγελία που αποδείχθηκε ψευδής και αδύνατη, η δημοτική αρχή αρκείται σε επισκέψεις βιτρίνας, ευχολόγια και ανακοινώσεις χωρίς αντίκρισμα. Καμία ουσιαστική επένδυση, κανένα σοβαρό έργο υποδομής, καμία προοπτική ανάπτυξης.
Η Νεάπολη βλέπει τους δημόσιους χώρους της να μαραζώνουν, τους δρόμους της εγκαταλελειμμένους, τις υπηρεσίες της να υπολειτουργούν. Τα πολιτιστικά, εκπαιδευτικά και κοινωνικά προβλήματα αντιμετωπίζονται με αδιαφορία, σχεδόν με περιφρόνηση. Δεν είναι μόνο η έλλειψη έργων, είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης που προκαλεί την αγανάκτηση.
Η δυσαρέσκεια των κατοίκων είναι πλέον εμφανής. Οταν μια δημοτική αρχή αποτυγχάνει να ακούσει, να προνοήσει και να δράσει, τότε βρίσκεται απέναντι στην κοινωνία. Η σχέση εμπιστοσύνης καταρρέει και η τοπική κοινωνία αναζητά διέξοδο στα προβλήματα.
Η Νεάπολη δεν ζητά προνόμια. Ζητά το αυτονόητο. Τον σεβασμό που της αξίζει και τις υποδομές που της αναλογούν. Αν η δημοτική αρχή δεν είναι διατεθειμένη να ανταποκριθεί σε αυτό, η τοπική κοινωνία είναι αποφασισμένη να αντιδράσει, να κάνει τις επιλογές της και να αναπροσαρμόσει την στάση της.